Deze cd is een langverwachte uitgave op cd van een opname uit 1965, die totnogtoe enkel op lp te verkrijgen was. De Texaanse formatie "The Jazz Crusaders" werd toen geflankeerd door fluitist Hubert Laws voor dit latin-jazz-project.
Dit werk heeft een zeer waardevolle kwaliteit die in de jazzmuziek soms wel eens durft te ontbreken. De muziek is namelijk heel toegankelijk, maar klinkt niet alsof de muzikanten hebben moeten inboeten aan artistieke integriteit. Aan de basis van deze toegankelijkheid liggen in de eerste plaats aanstekelijke thema's, die weliswaar bezwaarlijk na te zingen zijn, maar toch blijven hangen en bij menigeen geneurie zullen uitlokken. De ritmesectie levert geweldig werk. Niet minder dan drie percussionisten strooien kwistig zuiderse ritmes rond die het moeilijk maken om stil te zitten en dat zonder te overheersend te worden. Pianist Joe Sample ondersteunt briljant, sec en op de achtergrond wanneer het moet en leemtes opvullend waar nodig. De bas is een beetje te bescheiden, maar doet het noodzakelijke. Op deze vruchtbare bodem worden dan goede tot zeer goede solo's gebracht. De tenorsax van Wilton Felder produceert de meest 'traditionele' jazzy klanken. Fluitist Hubert Laws brengt funk- en latinaccenten aan en speelt hier en daar ongelooflijk mooie lyrische passages, vooral in 'Ontem A Note'. Trombonist Wayne Henderson soleert minder vaak, maar overtuigt door de verbazende souplesse die niet altijd met zijn instrument gepaard gaat. De thema's worden meestal door een paar instrumenten unisono gespeeld en vooral de gecombineerde klank van fluit en sax is zeer sterk. In 'Ontem A Note' gaan ze in duet tijdens het thema, met een zo mogelijk nog mooier resultaat tot gevolg. De luchtige arrangementen dragen ook bij tot de toegankelijkheid van deze muziek. Ondanks de toch negenkoppige bemanning, klinkt het nooit als 'te veel.' Dit is ook te wijten aan het excellente samenspel en de ongekunstelde stijl van de muzikanten. Maar de organist die, zo zegt de hoes, meespeelt, is dan weer nauwelijks tot niet te hoorbaar op deze cd. Een ander minpuntje is dat er nogal eens uit hetzelfde vaatje getapt wordt. Zo lijken de thema's soms sterk op elkaar. Soms vervalt vooral de pianist in nogal clichématische ritmische patronen.
Al bij al is deze schijf uitermate geschikt als muziek om op te dansen, als achtergrond voor een gezellig etentje of om met aandacht naar te luisteren. Meer kan een mens moeilijk van een plaat wensen.
Meer over The Jazz Crusaders
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
