De laatste echt nieuwe release van The Iditarod dateert van alweer meer dan tien jaar geleden. Het Belgische label Morc bracht in 2007 nog die cd ‘Klein’ uit, maar die was vijf jaar eerder reeds als tape verschenen. Zeven jaar na het oprakelen van dat kleinood, is Morc nu terug met ‘Foxfur and Rarebits’: een compilatie met nummers uit cdr’s, vinyl- en compilatiereleases van tussen 2000 en 2003. Opnieuw vijgen na Pasen dus, maar bedorven zijn ze alles behalve.
Weinig bewaart immers zo goed als muziek die niet zo nodig nieuw of state of the art wil klinken en dat is het geval met de nummers van The Iditarod. Van de hype rond de weird en freak folk heeft de band rond Carin Sloan en Jeffrey Alexander (ook te horen bij Black Forst/Black Sea en Jackie-O-Motherfucker) niet echt kunne profiteren, hoewel de groep er sneller bij was dan diegenen die later de grote namen uit de scene zouden worden. Het had nochtans gekund, want de ambachtelijke lo-fi folkpop van The Iditarod past mooi in het geluid dat tijdens de hoogjaren van het genre in zwang was.
Dat wordt hier spaarzaam opgetrokken uit gitaar- en banjogetokkel, cello, mellotronklanken, klarinet en blokfluit. Althans, zo lijkt het, want de psychedelische mist van de lo-fi waarin alles geserveerd wordt, vertroebelt meer dan eens het beeld. Niet dat de muziek daar slechter van wordt, wel integendeel. Zwalpend, betoverd en betoverend blijft de muziek van The Iditarod aan de zelfkant van het geluid hangen waardoor dat een magische, dreigende en treurende ondertoon krijgt - afwisselend of gecombineerd.
Net zoals de groep wat zwerft qua sfeer doet ze dat ook in de structuur van de tracks. Na de vage opener ‘Feel The Breath of The Woods Upon Your Hearty, Part One’ waarin de muziek geregeld lijkt uit te schuiven en vormelijk amper vaste voet aan de grond krijgt, volgt het meer songgerichte ‘Sparrow’: met een spookachtig zwevende mellotron, als een eenzame Lucy in the Sky with Diamons. Die verlatenheid is ook te horen in ‘Where The Cold Winds Blow’ - een eigen versie van de folksong ‘In the Pines’, bij het brede publiek beter bekend als Nirvana’s ‘My Girl’ - waar een ijzige wind door fluit, zowel concreet als muzikaal.
Later klinken ook echo’s door van Vashti Bunyan (het aarzelende van Carin Sloans vocalen in ‘Carol 4AM’) en de Beatles met het vervormde en verknipte geluid van (‘Feel The Breath of The Woods Upon Your Hearty, Part Two’ waar George Harrison wel weg mee zou geweten hebben). Zo laat ‘Foxfur and Rarebits’ een aanzienlijke stilistische variatie horen zonder dat The Iditarod ergens uit haar rol te valt.
‘Foxfur and Rarebits’ is in beperkte oplage te koop op vinyl (met downloadcoupon) via de site van Morc of digitaal via Bandcamp, waar ook enkele extra tracks te horen en te verkrijgen zijn.
