The Hidden Cameras zijn de Canadees Joel Gibb en een resem muzikanten die hij rond zich heeft verzameld. 'Mississauga Goddam' is het tweede album van dit opmerkelijke collectief. The Hidden Cameras prediken met mooie en humoristische teksten hoe fijn het is om homo te zijn. De stem van Joel Gibb worden omkranst door bombastische strijkers en nogal melige koorgezangen, waardoor het hele album een religieus tintje krijgt.
'Missisauga Goddam' opent met 'Doot Doot Plot', dat opvalt door een hoge meezingbaarheid en een uiterst lachwekkende koorzang ("turututuruturutuuu turututurutuu"). De erg ritmische gitaarpartij zorgt er samen met de drums voor dat het nummer als een trein vooruit gaat. Dit overweldigende begin wordt gevolgd door 'It Builds The Bone', een rustig nummer over erecties. Joel Gibb zingt zweverig, wat nog versterkt wordt door de rustige strijkers en een overdaad aan reverb. Het volgende nummer, 'Fear is on', lijkt op het eerste nummer: ook hier een ritmegitaar die samen met de percussie voor een sterke drive zorgt, deels inhoudsloze zang ( "nanananananaaa" ) en bombastische strijkers. Deze combinatie wordt ook in de rest van 'Mississauga Goddam' vaak gebruikt, telkens met voldoende variatie om het boeiend te houden). Het meest uitgesproken religieuze nummer is 'That's when the Ceremony Starts'. Elementen uit de bijbelse sfeer (het breken van het brood en dies meer) worden schaamteloos tot een harmonieus geheel vermengd met homo-erotiek. Vijfde nummer 'I Believe in the Good of Life' is een echte feel-good meezinger over de dingen die het leven de moeite waard maken (veiligheid, het mijden van drugs, democratie en orale seks, zo blijkt). Het vermengen van zowat alles met homo-erotiek, om zo tot een vernieuwende samenhang te komen, is een constante in de teksten van Gibb. In 'Music is my Boyfriend' wordt de ontdekking van muziek vergeleken met de ontdekking van een nieuwe jongen ( "I found music, and he found me / a balding head-banging pre-teen, so he seduced me in a dream / I kissed his ugly gangry greens, he swallowed my pee " ). Muzikaal weet 'Bboy', het volgende nummer, te verassen. Er wordt met de dynamiek gespeeld, rustige en wilde stukken wisselen elkaar razendsnel af. Gibb's stem klinkt hier bij momenten erg ruig, zeker in vergelijking met de zweverige zang in de rest van 'Missisauga Goddam'. Het voorlaatste nummer 'I Want Another Enema' bevat een echt kerkorgel en irritant nasale zang in de strofes. Gelukkig weet het meeslepende refrein dit goed te maken.
'Missisauga Goddam' is een sterk samenhangend vrolijk album waarin geen enkel nummer uit de toon valt. The Hidden Cameras kiezen voor een duidelijke sound en een duidelijk imago. De teksten, die menig homofoob slapeloze nachten zullen bezorgen, zijn erg origineel door de verrassende combinaties. Bekende elementen worden in een nieuw, roze daglicht gesteld, waardoor de werkelijkheid er heel anders uit gaat zien.
Meer over The Hidden Cameras
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
