De Zweedse metalband The Haunted (met Jensen van Witchery op gitaar, en de Björler-broers van het legendarische At The Gates op bas, gitaar én schrijftafel) behoort tot de groten. Na het naar gewoonte verpletterende en gevarieerde 'rEVOLVEr', waarop zanger Peter Dolving terugkeerde na het spijtige vertrek van de überbrute Marco Aro (Face Down), is deze thrash/death metalband (zie 'rEVOLVEr' en vóóral wat er voorafging) overgegaan naar een hybride soort metal. De combinatie van thrash metal, heavy metal en hard- en progrock die te horen was op het ambitieuze 'The Dead Eye' overtuigde voor het overgrote deel, maar toch zaten twee dingen fout: de gortdroge en krachteloze productie deed afbreuk aan de muziek en sommige delen van de plaat klonken te saai om uitgediept genoemd te kunnen noemen. Neutraal gezien klonk The Haunted op 'The Dead Eye' niet helemaal meer zoals de makkelijker overtuigende metalband die furieus en brutaal maar creatief en diepgaand het kot afbrak op 'One Kill Wonder' en '... Made Me Do It'. Met vooruitgang hebben zowel The Haunted als de fans echter nooit problemen gehad, maar 'The Dead Eye' was toch wel even slikken voordat men deze toch zalige plaat kon appreciëren. Anno 2008 staan de Zweden er weer met een nieuwe schijf, 'Versus'. De vraag rest alleen wat de heren hebben uitgehaald om een toch prestigieus werk als 'The Dead Eye' op te volgen en of ze uit de kleine schoonheidsfoutjes ervan hebben geleerd.
Ja is het antwoord op deze vraag. De concentratie aan overtuiging en agressie binnen eenzelfde song vanop 'rEVOLVEr' en 'One Kill Wonder' is terug. Zo zijn onder andere het thrashende 'Moronic Colossus', 'Faultline' (die intro! die riffs! zo old school!) of 'Pieces', het uptempo razende 'Little Cage' (met het tragische At The Gates death metalrefrein) en het absoluut aan snelheid verpletterende 'Crusher'. Het hierboven vermelde 'Pieces' is een combinatie tussen Testament-trademark thrash, een portie At The Gates en wat tragere riffs. Iets meer snelle nummers had wel gemogen, maar dit zijn echter niet de enige songs met ballen op de schijf: 'Trenches' valt met de midtempo deur in huis aan de hand van een atypische Göteborg-riff en zet zo lekker voort. Ook 'Ceremony' heeft deze formule, maar overtuigt minder. Deze twee nummers zijn thrashy heavy metaltracks met hier en daar die heerlijk donkere, trage invloeden vanop 'The Dead Eye'. 'Rivers Run' en 'Iron Mask' zijn dan eerder tragere songs met een schepje (thrash) heavy metal. Nu, 'Ceremony' en 'Iron Mask' zijn zeker geen slechte songs, maar een paar riffs zijn gewoonweg zo zwak dat het eventjes belachelijk wordt, net zoals die paar rotslechte en kinderachtige stukken in 'The Reflection' en die irritante introriff van 'The Cynic' dezelfde rol speelden op 'The Dead Eye'. Twee halfrotte appels in een lekkere tot overheerlijke mand van negen, nee, elf, want speciale attentie gaat naar het fantastiche intermezzo 'Skuld', waar een lekker At The Gates-sfeertje (Anders Björler blijft het schrijven op welke manier ook) drijft op Dolving's zachte zang, half in het Engels, half in het Zweeds. Ook het afsluitende rollende tankanthem 'Imperial Death March' valt prachtig op en werd geschreven door Dolving op megafoon met grote M uiteraard. Fantastisch is de outro, waar je hem al even overtuigd een hypocriete Texaanse predikant hoort imiteren, als aanklacht tegen de schijnheiligheid van de VS en de Westerse wereld en tegen hun misbruik van het christelijk geloof voor rechts politieke- en oorlogsdoeleinden.
Goede plaat weer van deze Zweden en net iets beter dan 'The Dead Eye', dit 'Versus', maar daar waren ze op z'n minst zéker toe in staat. Hopelijk blijft The Haunted deze hardere richting uitgaan, want 'Versus' voelt nog altijd aan als een overgangsplaat, wat echter geenszins negatief is, integendeel. Zo bewijzen de heren weer dat zij een van de absolute metalgrootmachten zijn, en met 'Versus' verbrijzelen ze weer eens de sinds jàren zielloze massa aan trendcoregroepjes.
Meer over The Haunted
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
