The Haunted is al een tijdje aan het verwijderen van de snoeiharde en aanstekelijke thrashmetal van de beginjaren. Die evolutie werd opgemerkt bij 'Revolver' maar kwam pas tot volle wasdom op 'The Dead Eye': weg waren de genadeloze thrashuitspattingen. Deze werden vervangen door erg groovy en soms zelfs erg toegankelijke nummers die ontegensprekelijk in orde waren op kwalitatief niveau, maar nog weinig te maken hadden met de eerste drie platen. Mensen die bij 'The Dead Eye' afhaakten zullen nu waarschijnlijk niet terug opgepikt worden, aangezien de band gewoon verder die ingeslagen weg verkent.
Wie ook maar enige versnelling verwacht op 'Unseen' zal snel van een kale kermis thuiskomen: The Haunted zoekt vandaag de dag vooral zijn heil in de groovende midtempo en laat snelheid of flitsende techniek voor wat het is. Dat heeft voor gevolg dat het geheel behoorlijk swingt, maar aan de andere kant ook veel verliest van die scherpe kantjes. Net dat agressieve of onverwachts explosieve kentekende de groep, en precies dat is haast onvindbaar. 'Unseen' vloeit netjes verder, maar dat is het dan ook.
Frontman Peter Dolving heeft de beste schreeuwzang van de hele hardcore en thrashscène samen, mar hij gebruikt die nauwelijks op deze plaat. Hij kan zeer melodieus zingen – met overtuiging trouwens – maar opnieuw: op een schijf van The Haunted is dat niet meteen iets wat verwacht wordt. Die aanpak heeft zijn voordelen: zo klinkt het geheel ontegensprekelijk catchy en zitten de songs nog altijd goed in elkaar, maar het wrange gevoel als zou dit een andere band zijn, kruipt ook in het achterhoofd. Zo is zeker het titelnummer haast een poppy core-song die niet zou misstaan in de top vijftig. Een vreemde constatatie bij een instituut als The Haunted.
Aan het einde van de rit is 'Unseen' een erg toegankelijke metal/rockplaat geworden die zeker bol staat van kwalitatieve songs, maar tegelijkertijd niet past bij een naam als The Haunted. De geniale thrashmetal van de eerste platen wordt compleet genegeerd en vervangen door iets dat helaas meer dertien in een dozijn-muziek wordt, en dat is bijzonder jammer. Alweer, 'Unseen' is een goeie plaat, maar geen goeie The Haunted-plaat.
