Stevige stoner of potige rock 'n' roll is nog steeds niet dood. Een beter bewijs dan de overvloed aan bands die binnen dit stramien hun ding doen, is er waarschijnlijk niet. Vooral in Scandinavië blijkt de rock 'n' roll erg alive and kicking. Nieuwste telg in de reeks van bands die stoner en rock vermengen is The Graviators – afkomstig uit Zweden. 'Evil Deeds' heeft natuurlijk veel invloeden van grootmeesters Black Sabbath, maar ondanks een aantal leuke songs mist het geheel wat vaart en memorabiliteit.
Het zit in ieder geval best goed met opener 'Soulsteeler': een juiste dosis leuke gitaarriffs, een flinke vaart en een zanger die misschien niet over een wereldstem beschikt, maar toch goed past binnen het geheel. De overdaad aan blues-invloeden ligt er natuurlijk dik op, gaande van de pentatonische solo's en melodielijnen tot de weemoedige totaalsfeer, verpakt in ronkende partijen.
Zo zijn er nog wel een paar songs die dezelfde aanpak hanteren van het beginnummer en daardoor ook positief boven de rest uitsteken, maar deze zijn jammer genoeg in de minderheid. Ondanks het feit dat 'Evil Deeds' hoop en al tien liedjes bevat, kan het album toch niet tot het einde blijven boeien. Dat heeft weinig te maken met het genre dan wel de aanpak, want ergens mist The Graviators het vermogen om echt pakkende riffs te pennen, waar sommige andere bands in hetzelfde vaarwater wel in slagen.
Het grootste probleem dat 'Evil Deeds' dan ook kan plagen, is gezichtsloosheid en een gebrek aan opvallende karakteristieken. Rabiate aanhangers van bluesy stonerrock kunnen hier wellicht hun gading vinden, maar er is ook in die sector zo'n overaanbod aan bands dat het The Graviators moeilijk zal vallen om eruit te springen. De voornaamste boodschap die dan ook telt is: eerst een luisterbeurt geven vooraleer aan te schaffen (en misschien het eerste nummer niet als referentie kiezen).
