Commerciële hiphop en r'n'b beu ? Geen nood, hier is The Foreign Exchange, die een frisse wind blaast door een eendimensionaal genre. Het duo bestaat uit een blanke Europese producer en een zwarte Amerikaanse rapper en samen slagen zij er in om aanstekelijke, radiovriendelijke hiphop te maken waarop het aangenaam afwassen is, maar de verveling wil wel eens toeslaan tijdens het luisteren.
Het lijkt een jongensdroom, maar voor de jonge Amsterdamse hiphopproducer Nicolay kwam hij echt uit: hij plaatste zijn muziek op het internet en Phonte, de rapper van de alternatieve Amerikaanse hiphopgroep Little Brother ontdekte zijn tracks en trok naar de studio om er een album mee op te nemen. De twee hadden elkaar voor de release van de cd nooit gezien en al het materiaal werd via de post of internet over de oceaan gestuurd. De twee ontmoetten elkaar via de website van The Roots en het is dan ook niet verwonderlijk dat de sound van deze cd sterk lijkt op die van The Roots. Het album past probleemloos in het vakje van de zogenaamde 'conscious hiphop'; een genre dat de hiphopfans weer een geweten wilt schoppen, net als eind jaren tachtig toen De La Soul en A Tribe Called Quest populair waren. Soulvolle refreinen worden hier afgewisseld met raps die voor een keer niet gaan over geweld, vrouwen en drugs maar eerder focussen op positieve gedachten en, zoals de hoes laat zien, liefde tussen alle mensen van goeie wil. Het ritme, dat steeds schommelt rond de negentig en honderd beats per minuut, is ideaal om in de huiskamer op te chillen, maar net iets te traag voor de dansvloer. Het grote minpunt is het gebrek aan variatie, na een paar nummers wordt het kunstje dat Nicolay opvoert makkelijker te doorzien: waar een groep zoals de Fugees hun songs larderen met aanstekelijke refreinen die ook gezongen zijn, lijkt hier elke zanglijn op mekaar. Er zijn geen echte uitschieters en eender welke track kan als representatieve single worden gelanceerd, maar toch valt 'The Anwser' op. Door het gebrek aan stroperige vocalen kan verwacht worden dat dit nummer het goed zal doen in hiphopmiddens. Door te willen mikken op de grootste gemene deler van hiphop- en r'n'b-fans valt dit plaatje tussen wal en schip en dat is jammer, want liefhebbers van zwarte muziek met een eigen gezicht moeten steeds vaker in de ondergrond beginnen woelen om iets origineels te vinden. De vele gastrappers redden wat er te redden valt en het is vooral hun enthousiasme dat de plaat over de streep van de middelmatigheid trekt. Wat de groep vooral nodig heeft is een sterke, vaste zangeres. 'Hustle Hustle' heeft een aanstekelijk ritme dat snel valt mee te neurieën maar 'Alright' bevat dan weer alle elementen uit r'n'b die het genre zo vervelend maakt. Wisselvalligheid troef dus, maar hier valt een pracht van een EP uit te construeren met behulp van de programmeer-toets.
Een alternatief aanbieden voor de rommel die in de ether zit is makkelijk, een solide CD maken die van begin tot einde kan boeien is een andere zaak. The Foreign Exchange zal helaas nooit een plaatsje kunnen veroveren tussen de hits die die radio teisteren, maar op 'Connected' staan een hoop nummers die het leven wat draaglijker maken, en dat is altijd mooi meegenomen.
Meer over The Foreign Exchange
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
