Een beschrijving maken van een cd van The Eternals staat gelijk aan zoiets als de inval van het zonlicht op het golvende zeeoppervlak pogen te vatten. "Onmogelijk" is veel gezegd, maar "onberekenbaar" zou toch geen slechte poging zijn. Desalniettemin is de muziek die deze gekke bende brengt recht voor de raap: punkblues vanuit het verre Chicago.
Welkom in het geluidscircus van The Eternals, waar akkoorden en dissonanten vreedzaam naast mekaar leven. Ziehier 'Rawar Style': een ruw klankenschilderij dat bij momenten enerveert, maar nog meer intrigeert. Deze tweede langspeler baadt, net als zijn voorganger, weer volledig in de experimentele "do it yourself"–punkspirit. Het chaotische geheel van 12 wilde nummers op deze plaat, getuigt hiervan. 'Rawar Style' is een combinatie van vreemde probeersels en vlotte klankexperimenten. Opgewonden drumwerk, tegendraadse bas- of gitaarriffs, vreemde melodielijnen met een drukdoende hammond, soms aangevuld met een scanderende zang zijn de vaste waarden voor de akelige, maar best mooie nummers van dit trio. Referenties naar het vrije postpunk experimentalisme van bands als Nomeansno,PiL of The Ex (om heel de wereld even te bestrijken) zitten in het achterhoofd. Vul dat af en toe aan met rommelige effecten, ruisende samples of bizarre elektronica en de formule is compleet. Hoogtepunt van deze creativiteit is ongetwijfeld 'Silhouette', een nogal complex aandoende track waarbij alle instrumenten hun eigen weg lijken te gaan, maar de gezamenlijke, dubby uitstraling die ze uitademen een erg mooie, zelfs rustgevende klankpuzzel vormt. Zo slingert de groep voortdurend heen en weer tussen kakofonische geluidscombinaties en erg leuke, ruwe muzikale ideeën die veel verbeeldingskracht oproepen. De verwarde en geagiteerde gevoelens die deze cd daarmee beklemtoont, wordt door de titel 'Rawar Style' goed samengevat.
Titels als 'The Beat is too Original' slaan de bal zeker niet mis. Deze plaat van The Eternals is ... origineel. Een eerste luisterbeurt leidt dan ook tot de onverbiddelijke conclusie: "rommelige rotzooi". De tweede kennismaking doet echter beseffen: "verdraaid, boeiend!". Na een derde luistersessie is het noodzakelijke verdict: "geniaal!". Dat laatste mag dan ook lang blijven nazinderen.
Meer over The Eternals
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
