Als nieuwe, rijzende muzikale ster aan het Britse muzikale firmament moet een band vaak opboksen tegen vooroordelen, referenties en een hokjesmentaliteit, tot frustratie van velen. In het geval van The Earlies ligt het net ietsje anders. Met een plaattitel als 'These Were the Earlies' wordt natuurlijk automatisch teruggeblikt op het muzikale verleden van deze band. Dat ligt in het heen- en weermailen van songfragmenten en ideeën tussen twee Texanen en twee Britten, waarbij de voorliefde voor sixties B-bands (The Beatles, The Birds, The Beach Boys, The Band) niet onder stoelen of banken wordt gestoken. Toch gaan The Earlies, een heel stuk verder en leveren met deze debuutplaat een magnum opus af dat nog het meest weg heeft van een psychedelische musical waarin zelfs de liefde van FSOL tot Whitesnake terug te vinden is.
Vogeltjes, watervalletjes en een harmonieus koor dat 'Take Me Home' zingt, leiden de luisteraar tot de intieme, streelzachte samba die dit schijfje opent. Een verzameling van de meest uiteenlopende ingrediënten en grootste muzikale ideeën brengt vervolgens een klein uur boeiend en gedetailleerd entertainment. Even later passeren zachte slaapkamermelodietjes, schuifelende drums en een vervormde, stille hoornsolo. Zo ontpopt deze cd zich tot een muzikale lappendeken van goedgemutste, luistervriendelijke partijen die alle een gemeenschappelijke, haast sektarische harmonie lijken na te streven. Door de zweverige elektronicapartijen en de eenvoudige indiesongs die deze band presenteert heen, wordt vervolgens een bombastisch klankspektakel gesmeten waarin blazers, gospelkoren, klokgelui, paukenslagen en andere wijde geluidselementen zich openbaren. Een klein leger aan medemuzikanten, een heus arsenaal aan instrumenten en een hoge dosis creativiteit en improvisatietalent heeft hier aan bijgedragen. Zo ligt de verwijzing naar neo-psychedelische bands als Flaming Lips of Mercury Rev (de bewust halfvalse stem van Brandon Carr gelijkt als twee druppels water op die van Jonathan Donahue) voor de hand. Even later verglijdt het klankspel van The Earlies echter weer richting softe singer / songwritermuziek om met 'Morning Wonder' plots de hoogte in te schieten en op te bouwen tot een dancenummer waar zelfs The Chemical Brothers een puntje aan kunnen zuigen. Door dit alles echter te kanaliseren in eenvoudige en oprechte liedjes, groeit dit schijfje uit tot een erg boeiend en aangenaam geheel. Dat is best opmerkelijk, vermits 'These Were the Earlies' een bonte verzameling is van eerder zelf uitgebrachte singles en ep's. Dankzij erg hoge productie-eisen is de verhaallijn op deze cd echter mooi te volgen, terwijl tegelijkertijd wordt ingegaan op erg fijnzinnige details.
Het spreekt voor zich dat 'These Were the Earlies' erg moeilijk in één luisterbeurt te vatten is. de plaat zwiert heen en weer tussen intimiteit en bombastische psychedelica. De hoge herkenbaarheid en het retrogevoel dat elk nummer uitstraalt, maakt echter dat The Earlies van de eerste tot de laatste noot weten te boeien en dat dit schijfje herhaaldelijk afspeelbaar is.
Meer over The Earlies
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
