Jack White van The White Stripes heeft het in bijna elk interview over zijn afkeer van moderne opnametechnieken: synthesizers en keyboards zijn taboe en samplers worden enkel gebruikt door tuig van de richel. The Detroit Cobras geven hem overschot van gelijk op hun laatste plaat en doen een knieval voor ouderwetse rock 'n' roll. De tijd schijnt stil te staan op 'Baby', een toffe selectie nummers uit de jaren vijftig en zestig die probleemloos de tand des tijd hebben doorstaan.
Nostalgie is een mooie zaak en de Detroit Cobras maken hier mooie sier met een selectie songs uit een ver verleden: rauwe soul en r'n'b uit de jaren vijftig wordt afgestoft en in een nieuw kleedje gestopt. Zwoel wiegende bluesballads worden hier afgewisseld met stampende r'n'b uit een tijdperk toen die term nog voor 'rhythm and blues' stond. De Cobras komen uit de garagescene van Detroit, maar waar hun vorige platen nog schuimbekkend in het rond raasden nemen ze voor deze plaat wat gas terug en laten de nummers rustig ademen. De meer toegankelijk sound sloeg aan en Coca Cola koos de Hank Ballard-cover 'Cha Cha Twist' uit als soundtrack bij hun meest recente reclamespot, zodat de Cobras al snel in de voorhoede van de garagerockrevival raakten. Afgezien van deze opsteker is het vooral vocaliste Rachel Nagy die de show steelt met haar innemende stem die mooi past bij het gospelgeluid van sommige songs. De Cobras zijn een coverband; 'Baby' staat of valt natuurlijk bij de kracht van de originele composities en niet iedere jukeboxsingle die ze hier interpreteren is een perfect juweeltje, maar dat maakt hun groepsgeluid niet minder charmant. 'Baby Let Me Hold Your Hand' steunt op een oersimpel bluesrefrein en overstijgt nauwelijks het cafémuzak-niveau maar dat deert niet want 'Baby' klinkt als een tof geheel waar het geluid vaak ondergeschikt is aan de songs. 'I Wanna Holler (But The Town Is Too Small)' is een ander hoogtepunt waarop Nagy bewijst dat ze haar mannetje kan staan en dit nummer probleemloos naar haar hand kan zetten. Een huwelijk tussen het Motown-imperium en de raw power van de Stooges leek veertig jaar geleden ondenkbaar maar de Detroit Cobras bewijzen dat dit toch mogelijk is. De Stones en de Kinks waagden zich vroeger ook al aan ruige versies van r'n'b nummers maar hier lijkt de originele schwung van de nummers beter bewaard te zijn. De retrosound werkt nergens (figuurlijk) op de heupen en met éénendertig minuten blijft dit schijfje lekker compact zodat er weinig te klagen valt.
'Baby' is een ode aan rock 'n' roll uit de vorige eeuw en The Detroit Cobras slagen er zonder probleem in om muziek uit die periode relevant te laten klinken. 'Baby' is een coverplaat die laat zien dat met minimale middelen een prima plaat valt te maken.
Meer over The Detroit Cobras
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
