Als Denemarken ergens voor staat, dan is het toch wel voor de mindere bekende exporteur onder de Noordelijke metallanden. Maar als het land een metalen wezen baart, dan is het meestal meteen raak in de oren van de luisteraar en zijn die bands meestal verschrikkelijk brutaal en extreem maar tegelijk ook zeer pakkend. In de death metal uit zich dat in Illdisposed, Iniquity en Exmortem, in de death/thrash zijn er onder andere Urkraft, The Arcane Order, Koldborn en het bekende voorbeeld van Hatesphere, in de industrial metal draagt Mnemic trots de Deense vlag en Raunchy, dat nochtans op hetzelfde pad was, bewandelt nu de weg tussen melige, poppy metalcore en de schitterende extreme entiteit die ze ooit waren. The Burning hoort in geen een van die hokjes vast te pinnen, maar wat wel gezegd kan worden is dat het om een zeer brutale uiting van de menselijke natuur is. De band staat er nu met zijn eerste werk, 'Storm The Walls', en op hun Myspace staat er alvast het volgende vermeld: "No Swedish twin guitars, no clean sung choruses, no trendy haircuts... All fire!"
Die zin is niets minder dan de waarheid over The Burning. Over het gehele album spelen de Denen een gevaarlijk pakkende en brutale mix van death metal, thrash metal, groove metal en hardcore, done Danish style. Compromisloos is de naam van dit collectief en het geluid ervan: opener 'Underachievers Unite' is daarvan het bewijs. Het nummer en zijn opvolgers 'The Gospel' en 'The Dotted Line' verspreiden zich als een brutale vlam in ieder hart dat ernaar streeft z'n hoofd kapot te headbangen op de aanstekelijke metal/hardcorehybride die The Burning heet. 'Snakes of Life', 'Fire', 'Warhorse' en vooral het überbrutale 'Weakling' hebben een tragere groove en laten zien hoe de band ook slepend en metallisch brutaal te werk kan gaan. Andere uptempoknokkers zijn onder andere 'Storm The Walls' - de muren begeven het inderdaad bij deze sonische orkaan –, het verpletterende Kill The Swine' en 'Hours'. Er is echter een opmerking bij het geheel van de nummers: hier en daar durft het eens op z'n minst minder geïnspireerd worden. Slechte songs schrijft The Burning niet, au contraire, maar sommige momenten zoals het refrein van 'Weakling' of 'Warhorse' hadden iets brutaler en voller uitgewerkt kunnen worden. De rest van 'Storm The Walls' maakt dit echter meer dan goed.
The Burning mag zeggen dat het een stevig debuut achter de rug heeft en zeker in deze tijden van trendy deathcore- en metalcoreachterlijkheden. Daar moet ook aan toegevoegd worden dat de Denen hun volledig potentieel nog niet hebben verzekerd en er in de toekomst alleen maar goeds kan verwacht worden van de band. Fans van brutale metal reppen zich best naar de platenboer.
Meer over The Burning
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
