Het Engelse viertal The Blueskins bestaat twee jaar en brengt na enkele ep's en een stevige livereputatie hun eerste album 'Word of Mouth'. Live moet hun mengeling van hevige en razendsnelle rock met blues vuurwerk geven, maar op plaat mist de muziek variatie om te blijven boeien.
Toch geeft 'Word of Mouth' nooit af en opent het album meer dan degelijk met 'Bad Day', een rauwe brok rock met beukende drums en energieke zang. Ook de korte single 'Change My Mind' is één van de betere nummers dankzij een country-achtig gitaardeuntje en een aanstekelijke zanglijn. Met 'My Love is Law' is er dansbare rock 'n' roll te horen, maar het enige nummer dat wat verder wegschuift van het typische patroon is 'Ellie Meadows' dat een zenuwachtig start-stop melodietje heeft. Het is minder snel en minder zwaar en biedt zo een welkome afwisseling voor de wilde gitaren die genadeloos door de rest van het album razen. Dit soort bluespunk staat bol van snelle drums, scheurende gitaren en kent gelukkig regelmatig een degelijke gitaarsolo. De zanger slaagt erin om met veel gevoel duidelijk boven de muziek uit te komen en zo een sterke bijdrage aan het geheel te leveren. Hoewel dit één of twee nummers lang leuk klinkt, groeit al snel het verlangen naar iets anders. Het is dan ook moeilijk om het ene nummer van het andere te onderscheiden, ook al is de gitaar van 'Tell Me I'm Someone' net iets subtieler en de zang wat catchier dan het chaotische 'Take Me Home'.
Buiten 'Love Boat' dat lijdt onder een eentonig gitaarspel en een te uitbollend einde, is elk nummer afzonderlijk sterk. In het geheel ontbreken echter de nodige experimentele uitstapjes om van 'Word of Mouth' de spannende plaat te maken die The Blueskins in zich hebben. Toch zijn ze erin geslaagd om een aanstekelijk, zomers album te maken dat stevig rockt en menig festivalwei zal kunnen overspoelen.
Meer over The Blueskins
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
