The Bliss is het nieuwste sextet van de Duitse alt-saxofoniste Katrin Scherer. Ze studeerde naast alt-sax ook compositie en probeert sedert haar afstuderen beide passies te verzoenen. Niet dat The Bliss (want zo heet niet alleen de groep, maar ook hun eerste album) een resem uitgekiende stukken voorschotelt, integendeel: Scherer laat alle ruimte voor haar getalenteerde muzikanten en naast de interessante klankkleuren in de thema's, is het hechte samenspel tussen de bandleden de grote troef van dit debuut. Scherer is dan ook niet aan haar proefstuk toe: hoewel slechts 33 jaar oud, richtte ze reeds haar eigen label op (Green Deer Music, waarop dit album verschenen is) en leidde ze zelfs al een eigen big band met de geestige naam Unidentified Flying Orchestra (U.F.O.).
Het krachtige 'Château Rollan de By' mag de toon zetten voor bijna een uur zuiver luisterplezier. The Bliss maakt jazz die met respect voor de traditie gestaag verder bouwt op datgene wat doorheen bijna 100 jaar jazz-geschiedenis aangereikt werd. De bandleden zijn nochtans niet bang om van de geijkte paden af te wijken en zo duikt bijvoorbeeld naast elektrische ook hier en daar een akoestische gitaar op; een redelijk ongewoon gegeven binnen de jazz. In 'Eclipse' toont de band dan weer haar vermogen om een verschroeiende track bij elkaar te spelen. Andreas Wahl laat een bijzonder prangende gitaarpartij horen en met zijn goed getimede gebruik van distortion bouwt hij magistraal op naar een beklemmend hoogtepunt.
De composities, stuk voor stuk geschreven door Katrin Scherer zelf, liggen in de lijn van wat Belgen als Fabrizio Cassol of Kris Defoort voor kamerensemble zouden kunnen schrijven. Net als bovenstaande mannen laat Scherer namelijk intimistische kamermuziek hand in hand gaan met wilde improvisatie. Het begin van 'Sunrise in Altendorf' laat bijvoorbeeld vermoeden dat Scherer haar secure melodieën afstemt op het breekbare timbre van haar specifieke solisten. De muziek is van een verstilde schoonheid. Wat volgt is daarentegen een jazz-nummer volgens de regels van de kunst, hoewel het thema bij herhaling duidelijk lonkt naar de klassieke compositie-opleiding die Scherer genoten heeft. 'Highveld' met een ontroerende, ijle trompetpartij, serveert The Bliss in experimentele doen, maar de muziek blijft altijd toegankelijk. Drummer Christian Thomé zet namelijk erg aanstekelijke drumpartijen neer en ook de baslijn (geruggensteund door akoestische gitaar) is transparant en ietwat funky. Het nummer zoekt langzaam andere oorden op, met een prima solo van Scherer als hoogtepunt.
In 'Lowfeld' heeft de trompet van John-Dennis Renken iets sacraal, terwijl Scherer en Decker vanuit de achtergrond prachtig van commentaar voorzien. Scherer improviseert excellent. 'Draft', met een avant-gardistische intro uit de oude doos, lijkt een op hol geslagen machinerie te zijn, maar alles valt uiteindelijk mooi in de plooi. Zeker eenmaal Renken zijn trompet als een machinegeweer laat ratelen. Afsluiter 'Katernberg Katharsis' heeft zijn naam niet gestolen: de bezwerende improvisatie van Scherer heeft effectief iets van een catharsis.
Wie op zoek is naar grote vernieuwing, kan The Bliss met gerust gemoed links laten liggen. Toch heeft de groep een prachtige plaat afgeleverd: de intelligente composities zijn namelijk ontroerend in hun polyfone vormgeving en de solo's getuigen van oprechte bezieling. The Bliss doet wat anderen wellicht ook kunnen, maar doet het met meer verve dan verwacht. Voor de modale jazz-liefhebber is Katrin Scherer kortom zeker een naam om te onthouden!
Meer over The Bliss
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
