De evolutie van het Australische combo The Amenta is vanaf dag een geen voor de hand liggende zaak geweest. Waar de band eerst een erg mechanische vorm van black metal hanteerde, ruimde die vervolgens baan voor meer death metalgerichte invloed en nu zijn er een pak industrialtinten bij gekomen. The Amenta staat met andere woorden nooit stil en hoewel dat niet elke keer een even memorabele plaat heeft afgeleverd, ziet het er naar uit dat de heren deze keer wel hun goeie drive hebben gevonden. 'Flesh Is Heir' is misschien nog niet hun magnum opus, maar het biedt een heel interessante kijk en het is zeker een van de beste platen van deze band.
Op hun laatste wapenfeiten werd al bijzonder goed duidelijk dat de invloed van Godflesh flink doorweegt op de nieuwere versie van The Amenta. De industrialklanken en occasionele noise kropen stelselmatig verder op het voorplan en gaven de band een nieuwe inslag en een opvallender gezicht. Dat is nu op 'Flesh Is Heir' nog een stuk verder op de spits gedreven. Zo zijn veel passages van de songs opgebouwd volgens een erg repetitief en machinaal ritme en wordt dat gecompleteerd door een gitaarklank die het beste als koud en mechanisch kan worden omschreven. Dat ijselijk en bijna dode gevoel dat The Amenta oproept, zorgt voor een angstig en beklemmend gevoel bij de luisteraar en is vermoedelijk precies wat deze jongens wensten te bewerkstelligen.
Niet alle elf tracks van 'Flesh Is Heir' zijn even pakkend. Zo zijn er een paar momenten waarop de vervormingen en de ruis het wat te veel overnemen en dan is de herhaling snel opgedroogd en lijkt het effectief alsof iemand in de fabriekshal naar een collectie machinerie ligt te luisteren. Maar op de momenten dat het wel werkt, is het goed raak. Zo is 'Obliterat's Prayer' een loeier van een song met een vrij dodelijk refrein. Ook 'Ego Ergo Sum' kent een aangrijpende sfeer, zo eentje die hoort bij een gore horrorfilm met een op hol geslagen robot die achteloos lichaamsdelen verwijderd.
The Amenta is net als bij het begin een bijzonder eigenzinnige band en die karaktertrek siert hen bovenmatig. Dat ze dan met 'Flesh Is Heir' een van hun betere schijven uit de discografie afleveren, is dan ook leuk meegenomen. Voer voor liefhebbers van kille muziek met een eigen gezicht.
