The Afternoon Saints is de ietwat ironische naam van een muziekproject waarbij avant-garde-iconen Lee Ronaldo, Christian Marclay, Günter Müller en David Watson op gezette tijden samen in de befaamde Echo Canyon-studio kropen en onder de auspiciën van producer Jim O'Rourke aan het experimenteren sloegen. Het resultaat, 'The Shirley Jangle' genaamd, wordt nu door het Gentse Kraak-label uitgebracht in de vorm van een driezijdige lp met in totaal zes abstracte geluidsschilderijen.
Het aandeel van cultgitarist Lee Ronaldo in deze opnames is moeilijk in te schatten: in de zestig minuten lange sonische wervelstorm is er slechts zelden iets te herkennen wat op gitaarspel lijkt. Denk er een schroevendraaier, drumstokken, een rits effecten en een kamer vol half defecte versterkers bij en er vallen in de achtergrond bijdragen van subtiel snaargefriemel, slierten feedback en een desolaat echoënd akkoord te herkennen. Veel prominenter aanwezig is het getormenteerde doedelzakspel van Ronaldos Nieuw-Zeelandse boezemvriend David Watson. Over de verschillende composities heen wisselt hij bizarre mond- en ademgeluiden af met vingervlugge, soms bijna jazzy improvisatiesolo's. Niet zelden gaat Watson daarbij in dialoog met de haast meditatieve golven van geknisper, gefluit en gezoem van de Zwitserse elektronicakunstenaar Günter Müller. Christian Marclay van zijn kant doorkruist de soundscapes met ritmische draaitafelartefacten, scratches of bijna onherkenbaar vervormde loops uit zijn platencollectie.
Ondanks het feit dat de verschillende artiesten / muzikanten elk een heel eigen arsenaal aan geluiden hebben, klinken deze opnames gelukkig niet alsof er vier ego's naast elkaar met hun favoriete speelgoed gerotzooid hebben. Het kan evengoed de verdienste zijn van knoppendraaier O'Rourke, maar ook al frequenteren The Afternoon Saints allen vooral de schelle midden en hoge tonen, de som van de delen klinkt gebalanceerd en maakt mooi gebruik van rustpauzes en climaxen zodat men toch enigszins het gevoel krijgt dat het allemaal een richting uitgaat. Niettemin blijft dit een moeilijk te verteren release die eerder in de categorie 'hebbedingetje voor ingewijden' dan wel luisterplaat thuishoort. De exclusieve ets die Ronaldo op de vierde zijde van de langspeler kraste en de beperkte oplage (500 stuks) bevestigen dit vermoeden.
Meer over The Afternoon Saints
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
