Het Nederlandse Textures is een ware self-made band: de opnames van het debuut, 'Polars', waren zelfgefinancierd, gitarist Bart Hennephof zorgde voor het artwork en de cd werd geproduceerd door tweede gitarist Jochem Jacobs. Het eindproduct was een knaller van jewelste, die frenetische death/thrash metal combineerde met de polyritmische metal van Meshuggah en aan dit geheel een prachtige melodieuze en atmosferische toets gaf, mede dankzij het schitterende keyboardwerk van Richard Rietdijk. 'Polars' werd eerst onder eigen beheer uitgebracht, maar gooide al snel hoge ogen en de band kreeg een platencontract bij het Franse Listenable Records, die talloze schitterende acts onder de vleugels heeft als Aborted, Anorexia Nervosa, Gojira, Mors Principium Est, Scarve en Sybreed. Opvolger 'Drawing Circles' was weer zelfgeproducet en alle imperfecties in de zang werden weggewist door nieuwe vocalist Eric Kalsbeek, die een krachtigere en consistentere zangstem en brulstrot had. Anno 2008 staat Textures er weer met 'Silhouettes', naar traditie weer geproduceerd door Jacobs.
'Old Days Born Anew' mag de dans naar Textures-gewoonte openen met een resem aan death/thrash metalriffs, begeleid door uptempodrums en blastbeats. In het refrein bloeit alles schitterend open met gitaarakkoorden, keyboards en zang als één entiteit. De heldere vocalen van Kalsbeek zijn zeer sterk en zielvol doorheen heel 'Silhouettes' en lijken wel de missende schakel tussen Devin Townsend en Bjorn Strid (Soilwork). Ook Kalsbeeks krachtige brul en gekrijs doen nogal denken aan de strot van die laatste. Dit alles is echter geenszins een negatief punt, integendeel, het mag juist beschouwd worden als een compliment. Op 'Silhouettes' staan geen zwakke nummers. Elke song heeft iets speciaals, van zalig atmosferische intro's in pareltjes als 'Awake' of 'To Erase A Lifetime' naar in-de-deur-vallers in tracks als de opener of 'The Sun's Architect'. Het plaatje klopt als een bus en nummers apart beluisteren is onmogelijk, want iedere song laat de luisteraar met de mond open achter, vragend om meer, met als hoogtepunt het schitterende 'Storm Warning', hét bewijs bij uitstek waarom Textures zo'n fantastisch muziekcollectief is: een korte, stormachtige passage zet in, waarna polyritmische riffs en opzwepende drums in derde maat elkaar opstapelen tot het melodieuze refrein, waar Kalsbeeks krachtige doch hier (vreemd genoeg) quasi fragiele zang uitstraalt. Na een brutale, frenetieke en groovy passage blijven de atmosferische partijen in de middenpartij maar komen en kómen, waar keyboards, zang en hoge gitaren hand in hand gaan met een ritmesectie van snaarsectie en drums. Dit alles culmineert in een briljante, rustige passage waar alleen een golvende zee van melodieuze gitaarakkoorden Kalsbeeks zalvende stem begeleidt, terwijl de man zo zielvol de volgende woorden zingt: "And I'll save myself from you / Rescue me now...". De akkoorden worden agressiever en hakkender met ophitsende drums en een hoge, tragisch klinkende lead en de catchy passage galmt verder naar het einde. In ieder geval is 'Silhouettes' echter één geheel, een kunstwerk waarvan de delen véél meer zijn dan slechts hun som. Het is een belevenis, een zuivere uiting van ruwe menselijke gevoelens, iets wat vandaag de dag niet veel meer gedaan wordt.
Met 'Silhouettes' zet Textures zich als absoluut briljante band op de metal- en muziekkaart en verdient het collectief iedere kans om groter te worden in alle aspecten. Er rest alleen nog de vraag voor een mens hoe ze in duivelsnaam dit meesterwerk gaan overtreffen.
Meer over Textures
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
