Het Nederlandse punk/hardcorecollectief Tech-9 is in zijn bestaan misschien niet de meest productieve band ooit geweest, het staat buiten kijf dat de heren elke keer gingen voor kwaliteit. Dat is op hun laatste wapenfeit 'Bite the Bullet' niet anders: vijftien heerlijke punkkrakers die smaken naar meer en die bewijzen dat authentieke punk en hardcore verre van dood of gecommercialiseerd is.
Vanaf opener 'Crazy' duwt Tech-9 het gaspedaal in voor een portie vette punk en die energetische knal laat niet meer af tot de tonen van 'Running Down' zijn weggestorven. De band bewijst overigens met verve dat nummers allesbehalve ingewikkeld hoeven te zijn om een luisteraar bij de lurven te vatten: meer dan eens zijn drie akkoorden meer dan voldoende. Zanger Hein Hendrickx geeft zich met verve, maar blijft nog steeds ver weg van nodeloos gekrijs en geschreeuw, waardoor zijn zangpartijen langer nazinderen dan iedereen plat te bombarderen.
'Bite the Bullet' is daarnaast erg swingend en het merendeel van de nummers vraagt om op gedanst dan wel gesprongen te worden. In dat opzicht leunt de band geregeld aan bij Bad Religion, met dat verschil dat laatstgenoemde meer gaat voor de melodie en Tech-9 als puntje bij paaltje komt toch nog een stuk agressiever uit de hoek komt. Een goed bewijs daarvan zijn opgefokte splinterbommetjes als 'Place I Call Hell' of 'I Don't Care', die netjes op de gehoorgang inbeuken.
Maar het sterkste van dit alles is waarschijnlijk dat 'Bite the Bullet' voorbij is voor iemand er erg in heeft en vervolgens vraagt om nog eens een rondje in de cd-speler te maken. Als dat geen afdoende bewijs is van de capaciteiten van dit combo is het maar de vraag wat diezelfde capaciteiten dan wel zou kunnen bewijzen. Heerlijk, compromis- en complexloos plaatje van veteranen uit de punkwereld: een bewijs dat Tech-9 net als wijn beter wordt met de jaren.
