Tatouages is de naam van de zangeres die op haar 16de van (het toenmalige) Zaïre naar België kwam en die met deze cd haar roots terug opzoekt. Dergelijke zoektochten hebben het nogal eens moeilijk om een balans te vinden tussen de authenticiteit uit het verleden en de realiteit van het heden. Ook deze cd worstelt hiermee en doet dit met wisselend succes. Compositorisch lukt het wel: de nummers zijn heel melodisch en klinken op een verdwaalde uitzondering na heel natuurlijk. Ook de stem van Tatouages zit lekker. Bij haar geen geforceerde ruwheid, noch een platgeproduceerd geluid. Als er voor sommige luisteraars dus bedenkelijke zaken te horen zijn, dan zal dit meestal met de arrangementen te maken hebben.
Het fraaist klinken de tracks waar Tatouages het dichtst bij haar Afrikaanse wortels blijft. De Afro-pop openingstrack 'Elikia' is daar met twinkelende gitaartjes, zachte percussie, meerstemmige blazerpassages en het vrouwenkoortje een mooi voorbeeld van. Aanstekelijk huppelt deze track al glimlachend verder. 'Kebo' benadert de 'traditie' op een andere manier: de begeleiding wordt beperkt tot percussie en handgeklap terwijl de stem van Tatouages telkens afwisselt met een mannenkoortje. Helaas zijn er ook momenten waar duidelijk wordt dat heel wat klanken uit keyboards komen. In de zwakste tracks verliest de muziek al het organische en komt er een plastic geluid voor in de plaats: een plattere beat, een neuzelende sax en vooral armere synthesizers. Zo zal de latin-lounge van 'Perles de Casamance' vooral gesmaakt worden door liefhebbers van het genre. De zachte akoestische gitaren en saxtussenkomsten klinken alles behalve uitdagend, al dient er meteen bij vermeld te worden dat de mooie melodische weemoed van Tatouages's stem en het dameskoortje veel goed maken.
En zo zweven veel nummers tussen aanstekelijk en toch wat bedenkelijk, wat gelukkig niet betekent dat ze geen fraaie momenten bevatten. 'Malu' mag dan mistige synthesizerklanken moeten verdragen, de percussiebeat mag er wezen. Door zware accenten op de eerste tel te vermijden, draait de muziek aanstekelijk soepel rond en drijft de muziek natuurlijk voort. In 'Kasaï' zijn zelfs sporen van licht opzwepende drum'n'bass-ritmes te horen.
'Kasaï' is een cd met opvallende hoogtes en laagtes. Toch kunnen ook de zwakke momenten niet verbergen dat Tatouages compositorische en vocale mogelijkheden heeft die haar in staat moeten stellen om nog enkele stappen verder te zetten.
Meer over Tatouages
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
