Toegegeven, de Roemeense taal klinkt bijzonder exotisch en erg geschikt om het metalen milieu kleur mee te geven. Er is dat zekere je-ne-sais-quoi bij Slavische talen die de sinistere sfeer van metal – en black metal in het bijzonder – kleur geeft. Nochtans betekent de titel van dit album gewoon 'in het teken van de wolf', met andere woorden een even groot cliché als horden andere bands deze act al voor hebben gedaan.
Nochtans heeft dit gezelschap op dit album zijn uiterste best gedaan om te verbeteren ten opzichte van de voorganger, en dat is ze ook grotendeels gelukt. De wat zwakke en fletse totaalsound is weggewerkt, en het geheel klinkt heerlijk vol en ruim. Vermoedelijk heeft de band deze keer beschikt over een iets groter budget, want het valt eraan te horen en dat is een goede evolutie. De interactie tussen de melanchlische en donker gekleurde gitaarlijnen en het opvallende toetsenspel is nu meer in evenwicht, waar voorheen de toetsen net iets te ver op de voorgrond zaten en iets te vaak richting het carnavaleske uitgingen.
Voor het overige is het nog steeds hetzelfde soort semi-symfonische black metal genre Dimmu Borgir dat de klok slaat. Men mag nog zo hard reppen over de treurnis in de Roemeense volksaard, feit blijft dat deze band die nooit echt weet te vatten, in tegenstelling tot hun landgenoten van Negura Bunget. Niet dat 'Sub Semnul Lupului' slecht is, verre van, maar dit is typisch zo'n plaat waarvan er elke maand wel een stuk of twintig uitkomen en die op geen enkel vlak buiten het clichébeeld van melodieuze black metal weet te kleuren. Het grootste verschil met de concurrentie is het gebruik van de eigen taal, maar of nu in een Scandinavische dan wel Slavische taal gekrijst wordt, an sich maakt dat bijzonder weinig verschil.
Syn Ze Sase Tri heeft zich verbeterd ten opzichte van de voorganger, maar aan het eind van de rit blijft de band sukkelen met een wat mediocre songwriting en dat is best jammer. Maar er zullen vast genoeg mensen zijn die genoeg hebben aan de omschrijving om dit plaatje in hun hart te sluiten. Meerwaardezoekers hebben hier echter niets aan.
