Coverplaten worden meestal met enige argwaan bekeken. Het Noorse Susanna and the Magical Orchestra brengen met 'Melody Mountain' het tegenbewijs. Zelden werden andermans nummers zo uitgekleed en eigen gemaakt als op deze plaat. Multi-instrumentalist en Jaga Jazzistlid Morten Qvenild en vocaliste Susanna Karolina Wallumrød bouwen in tien nummers een uniek, verstild universum op. Daarin zweeft de huiveringwekkend breekbare stem van Wallumrød door het etherische ijslandschap dat Qvenild tekent met zware, melancholische orgelpartijen allerhande. Qvenild verft met kerkorgel, vibrafoon, autoharp, piano of cembalo om een uitwaaierende klankruimte te creëren. Zijn minimale spel geeft daarbij alle ruimte aan Wallumrøds dijk van een stem.
De ademberovende tristesse die Wallumrød in haar stem kan leggen, komt het best naar voren in Leonard Cohens 'Hallelujah'. Het Noorse tweetal slaagt met glans in het brengen van deze zware dobber. Wallumrød verzorgt haar frasering zo dat elke associatie met de klassieke versies van Jeff Buckley of Leonard Cohen zelf zorgvuldig ontweken worden. In ruil daarvoor brengt ze de tekst met een warme, doorleefde stem die in elke noot kruipt. Haar fragiele hoge noten zinderen na op de etherische tonen van het kerkorgel en snijden recht door de luisterende ziel. Veel droever en meer breekbaar is dit nummer nog niet gebracht.
Met 'It's a Long Way to the Top' wil het duo zeggen dat ze elk nummer eigen kunnen maken. Oorspronkelijk is dit een oorverdovende rocker van ACDC waardoor het ook op dit album is een tempo heeft dat iets boven eenzaam kabbelend ligt. In handen van het duo wordt ook dit lied sublieme Noordse schoonheid. Het refrein wordt geregeerd door donkere, trillende bastonen die galmen door de ruimte, aangevuld met de tingelende akkoorden van de klavecimbel. De heldere noten van Wallumrød klieven door deze weemoedige brij en verwonden elkeen op haar pad.
De overladen glamoursong van Prince 'Condition of the Heart' wordt eveneens gestript van alle ballast. Met naakte akkoorden op zijn autoharp en zware ondertonen spant Qvenild een doorzichtige huid van klank op waarover Wallumrøds stem teer danst en het verhaal vertelt met zoveel intense bezieling dat niemand aan haar twijfelt. Hetzelfde delicate proces gebeurt met 'Love Will Tear Us Apart' van Joy Division. De engelachtige vrouwenstem wordt liefdevol ondergedompeld in reverb zodat elke noot blijft nagalmen. Ook Qvenilds rustige pianoarpeggio's drijven in de reverb. De Noor weet als geen ander zijn spel textuur te geven en de absolute essentie te raken. Als hij met een weemoedige, haast wanhopige solo ook nog eens de sprookjesachtige stem liefdevol beantwoordt is de magie volledig.
Susanna and the Magical Orchestra weet de kern van nummers te raken. Met die kern bouwen ze een eigen kristallen spiegelpaleis op. Susanna Wallumrøds raakt de luisteraar recht in het hart met haar maagdelijk zuivere stem. 'Melody Mountain' betovert, bij voorkeur op een ietwat donkere, koude dag.
Meer over Sussana & the Magical Orchestra
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
