Peetvaders van crossover metal (een mix tussen metal en hiphop in dit geval) zijn nog steeds Stuck Mojo. De band bleef echter jaren enorm ondergewaardeerd in de scène en dat ondanks het feit dat ze voor ontelbare slappe afkooksels (lees: de meeste nu metalacts) de deur hebben geopend. Na 'Declaration of A Headhunter' was het vet dan ook van de soep en de band gaf er de brui aan. Meesterbrein Rich Ward bleef echter actief bij onder meer Fozzy. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en anno 2008 is Stuck Mojo er weer. In een volledig gewijzigde bezetting weliswaar, maar aangezien het toch Ward is die verantwoordelijk is voor de muziek maakt het ook weinig uit. En te horen aan dit album heeft hij het songschrijven nog steeds niet verleerd, want dit is bijzonder puik spul.
Vanaf de eerste tonen van 'I'm American' is duidelijk dat de sound van Stuck Mojo ongewijzigd is gebleven: de logge en groovy mammoetriffs van Ward donderen door het zwerk, terwijl een solide ritmesectie met pompende bas en swingende drumlijnen de vaart hoog houdt. De nieuwe rapper kwijt zich perfect van zijn taak en geeft het geheel een heerlijke flow. maar dat is nog lang niet alles, want de melodieuze zang in de refreinen zit er telkens weer knal op en geeft een emotionele meerwaarde aan de nummers. Ward was blijkbaar bijzonder goed op dreef toen hij dit album schreef, want de killerriffs volgen elkaar in hoog tempo op. De titeltrack knalt van begin tot einde, 'The Sky Is Falling' laat ruimte voor emotionele bespiegelingen, 'Metal Is Dead' is een überbrute moshpitsong die voor een gigantische circlepit kan zorgen bij elk optreden, 'Yoko' is een soortement haat/liefdesong tegenover groupies, ... Ook de standpunten die de band inneemt zijn nog steeds even geprononceerd aanwezig en hoewel hierdoor velen Stuck Mojo passeren, is het toch goed om te zien dat de band nog steeds dezelfde mening heeft.
'Southern Born Killers' is het perfecte bewijs dat Stuck Mojo nog steeds relevante muziek kan maken. Toegegeven, het is mogelijk meer van hetzelfde, maar het is dan tegelijkertijd van het goeie soort. Dit is crossover zoals ze zou moeten klinken: gevarieerd, bruut en melodieus, allemaal op het gepaste moment.
Meer over Stuck Mojo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
