Sinds de band rond zangeres Marcela Bovio afscheid nam van oprichter Arjen Lucassen (die zich liever concentreerde op Ayreon), is de sound flink opgeschoven naar een duisterder tintje. Voorganger 'The Flame Within' wist nog positief te klinken, ondanks de lekker zware gitaarsound, maar 'Darker Days' is waarschijnlijk de groep op zijn donkerst. Er zijn alweer wat verschuivingen in het klankspectrum waar te nemen, maar gelukkig blijft alles nog draaien om de hemelse stem van Marcela.
Wat vooral opvalt aan dit album is dat de gitaar niet langer een prominente rol speelt, maar flink achteruit werd gezet ten voordele van bombastische keyboardpartijen. Nu was er vroeger uiteraard ook veel aandacht voor toetsen binnen de muziek, maar hier is die trend stevig doorgezet. De productie zit daar natuurlijk ook voor een stuk tussen, maar het verschil is opvallend. Daardoor krijgt het geheel een filmische kwaliteit vermengd met de nodige dosis drama en epiek en klinkt alles een pak somberder. Ook Marcela's stemtimbre lijkt aan die algemene teneur van droefenis toe te geven, want ondanks dat ze zalvend klinkt, zit er een mespuntje venijn in het geheel.
Dat gezegd zijnde, is 'Darker Days' niet bepaald de makkelijkste plaat die het gezelschap op de wereld losliet. 'The Flame Within' was al bij al makkelijk verteerbaar en had een aantal songs die meteen herkenbaar waren. Hier is dat opgeschoven ten voordele van wat intricater songschrijven. Daardoor is het ook zo dat de liedjes minder makkelijk blijven hangen, en er wordt wat meer gevergd van een argeloze luisteraar. Dat gezegd zijnde, blijkt ook dat niet alles even memorabel is, vooral de nummers waarin iets te opzichtig gehengeld wordt naar de klassieke bombastische sound die bands als vroege Tristania onder meer groot hebben gemaakt.
Hoe het ook zij, Stream of Passion is er uiteindelijk opnieuw in geslaagd om een mooi album in elkaar te boksen dat de melancholische melodieën en de engelenzang van Marcela Bovio fiks in de verf zet. Het valt nu wel af te wachten of ze die bombastische trekjes nog verder gaan doortrekken, want dat lijkt niet meteen een goed idee, aangezien de band dan een deel van zijn eigenheid lijkt te verliezen. De toekomst zal het uitwijzen.
