Het is een goed artistiek beginsel wanneer muzikanten enthousiast zijn over hun eigen muziek. Toch doet een teveel aan geestdrift soms meer kwaad dan goed. Dat is het geval bij Gato Loco, de groep rond de New Yorkse multi-instrumentalist Stefan Zeniuk. De feestelijkheden waar deze elfkoppige band de luisteraar op trakteert, doen soms denken aan ongecompliceerde punkrock van de eenvoudigste soort. En dat is niet de meest aangename ervaring die men zich kan inbeelden.
Het korte 'Splinter' vormt, met zijn mooi gecomponeerde inhoud, een uitzondering op bovenstaande kritiek. Maar 'The Mourning Ginger', het volgende nummer, laat alweer een potentieel interessant basisconcept verzanden in een vulgair gearticuleerde trompetsolo en een te weinig verfijnde gitaarpartij die een geluidsmuur opzet waar geen speld tussen te krijgen valt.
Stefan Zeniuks Gato Loco is uiteraard niet de enige band die met kopers aan het improviseren slaat, dus aan de bezetting kan het onmogelijk liggen. Alleen pakt bijvoorbeeld een Youngblood Brass Band het concept op een meer verfijnde manier aan, een methode die er niet altijd rechtstreeks de beuk inzet. Wel moet gezegd dat Zeniuk, die in 2006 Gato Loco uit de grond stampte, goed overweg kan met diverse soorten stijlen. Zelf omschrijft de groep zijn geluid als een mengeling van Cubaanse muziek met jazz, circusachtige riedeltjes, fanfare, dansritmes en alle exotiek en erotiek die daar tussenin zit. Een dergelijke vage beschrijving kan een eufemisme zijn voor een gebrek aan eigenheid, maar dat is bij Gato Loco zeker niet het geval. Alleen kan men met een Zuiders dansritme hier en daar niet meteen zeggen dat de muziek veel te maken heeft met dance, zoals nochtans wel wordt beweerd.
De hele plaat mist raffinement en als er dan al eens een interessant ritme opduikt, zoals in 'Siboney', legt Zeniuk het geheel na nog geen twee minuten alweer neer. Het is kenmerkend voor de plaat dat moeilijkere structuren snel worden afgehaspeld, terwijl de recht-door-zee-tracks lang worden uitgesponnen. Liefhebbers van het hardere werk zullen daar misschien warm van worden, maar wie houdt van een iets meer doordachte toets hier en daar, blijft teveel op zijn honger zitten.