'Rock 'n Roll Show' is de doorbraakplaat van de Opwijkse groep Stash, nadat ze in eigen beheer de albums 'Grow up to be like you' en 'Thee without sin, throw the first stone' uitbrachten. De groepsnaam verwijst naar Tarantino's film 'Reservoir Dogs', waarin de acteurs constant het woord to stash gebruiken als slang voor louche zaken doen. Stash' nieuwe album is helemaal geen louche zaak, maar een uitgebalanceerde mix van down- en up-temponummers. De groep brengt melancholische poprock zoals The Veils en Counting Crows, met een over het algemeen zwaarmoedige tot zelfs deprimerende sfeer. Een vrolijk nummer is nergens te vinden: de emoties variëren in een beperkt palet van droevig tot dreigend.
'Rock 'n Roll Show' opent zwierig: 'All That I Want' is een pittig nummer, up-tempo en tegelijk melancholisch. Drummer Bob Van Wiele legt een opzwepend tempo op en Gunther Verspecht volgt met een rauwe stem. Het volgende nummer is iets helemaal anders: 'Carving The Pain' is een droevige ballade met pianobegeleiding, dat wel wat doet denken aan hun hit 'Sadness'. "She's carving the pain in the chest of the ones that she loves." blijft Verspecht hees herhalen. Andere ballades zijn 'Crazy Charlotte' en het bekende 'Sadness'. Het eerste neigt naar de Counting Crows: een aanstekelijk melodietje, melancholische sfeer en een lichtjes zeurderig stemtimbre. Het grote publiek kent Stash van het droevige 'Sadness', in 2004 bekroond met de ZAMU-awards voor beste song en beste videoclip. Toch zijn de meeste nummers van dit album helemaal geen ballades, maar up-tempo gitaarrockers. 'Fuel Left To Burn' en 'My Darkness Comes' zijn hier mooie voorbeelden van: een stevig tempo, wilde begeleiding en mystieke teksten als "Now evil is creeping in and I've seen what they can do". Andere nummers weten niet of ze nu ballade of rocker moeten zijn en variëren constant tussen zacht en hard, zoals het epische 'Shelter From Evil Ones', de nieuwe single.
De enige keer dat Stash echt verrast, is in 'I Need A Woman': Verspecht zingt hier een kwetsbare ballade met een kale pianobegeleiding. Dit mooie nummer maakt duidelijk wat het probleem van het album is: de meeste songs lijken te veel op elkaar en baden allemaal in dezelfde sfeer. Hopelijk brengt Stash in hun volgende album wat meer variatie.
Meer over Stash
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
