Met 'Silence is Easy' gaat Starsailor verder waar ze hun debuut 'Love is Here' achterlieten. Dit album is levendiger en meer upbeat dan het vorige, maar nog steeds valt de groep het beste te omschrijven als emotionele, melodramatische pop. Ruigere zielen zullen zich aan zowat elk nummer op deze cd ergeren. Volharding loont hier echter, want na enkele malen luisteren, valt het knap produceerwerk van o.a. Phil Spector (bekend van o.a. The Beatles) op. Toch blijft dit gemakkelijk luisteren.
Titeltrack 'Silence is Easy' nestelt zich tussen de oren met een refrein dat ongetwijfeld enkele weken blijft hangen. Het is meer upbeat en harder dan de rest. Dit is een van de drie nummers waar Spector voor werd aangetrokken. De man voorspelde dat dit een nummer één hit zou worden en hij lijkt nog gelijk te gaan hebben ook. Ook al is het de eenvoudigheid zelve: de gitaarpartij heeft heel het nummer door hetzelfde ritme en een uitermate simpele akkoordenprogressie, maar als je de hoofdtelefoon erbij haalt dan hoor je dat Spector er nog een extra gitaarpartij onder heeft gemixt, nl. dezelfde tweetonige melodie als diegene die het orgeltje later in het refrein aanneemt. Het nummer dat het dichtst bij de hitsingle 'Alcoholic' van hun debuutplaat komt, is ongetwijfeld 'Some of Us'. Een donker, downbeat nummer dat begint met een mooie, eenvoudige pianomelodie die wordt begeleid door gitaar die rustig de akkoorden mee tokkelt. Akoestische melancholiek. Zo ook in 'Shark Food': alweer een rustig nummer dat volledig op de zanglijn steunt. Het gaat van start met een repetitieve zanglijn over een ietwat simplistisch melodica-arrangement (dat weliswaar zijn doel, ontroeren, niet mist) wat resulteert in een dromerige sfeer. Een eeuwig tokkelende gitaar ondersteunt de droevige stem van zanger James Walsh perfect. De bas vult de leemte die de gitaar toch enigszins achterlaat perfect op en geeft op deze manier de melodie meer diepgang. De teksten van Walsh zijn zoals op de vorige cd nog steeds zeer donker en theatraal. In 'Shark Food' richt hij zijn pijlen op de critici en zingt 'We are stepping through the door, we're shooting from the heart but if we get it wrong they'll feed us to the sharks". En gelijk heeft hij...waar zijn die haaien? In 'Bring My Love' wordt er lustig omgesprongen met strijkarrangementen waarboven de violen dan af en toe enkele noten pizzicato meepitsen. Een tekst over ringelende belletjes, de maan en de 'meadows'. De akoestische gitaar slaat een ongelooflijk meeslepend folkritme. Een hit in wording.
Starsailor bevestigt met deze 'Silence is Easy' hun status als aanstormende "alternatieve" hitfabriek. Na enkele keren luisteren, komen de sterke punten van deze cd naar boven, maar evengoed de zwakke. En het zwakste is toch wel dat sommige nummers zeer eentonig dreigen te worden na een tweede of een derde luisterbeurt.
Meer over Starsailor
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
