Weinig mensen hadden ooit verwacht dat Arjen Lucassen, brein achter Ayreon, nog eens met een heus Star One-plaat zou afkomen. De vraag was er wel, en blijkbaar vond Arjen nu de tijd rijp om nogmaals een geheel uit science fiction opgetrokken album klaar te stomen, dat misschien minder elaboraat is dan zijn gewoonlijke rock opera's, maar wel degelijk knalt als de besten. 'Victims of the Modern Age' is een absoluut klasse-album dat smaakt naar meer.
Hoe en waarom de man beslist welke nummers dit album sieren, is een open vraag, maar het valt deze keer zeer hard op dat in vergelijking met het vorige Star One-album de songs bijzonder stevig zijn. Dat wil niet zeggen als zou Lucassen zijn voorliefde voor uitgebreide keyboardlijnen of referenties aan de heerlijke spacerock van Hawkwind volledig overboord gooide, maar de gitaar is erg prominent aanwezig. Ook vast drumbeest Ed Warby (Hail of Bullets, ex-Gorefest) timmert opnieuw erg vakkundig de gaatjes dicht, en haalt geregeld vlotte dubbele basdrumroffels boven.
Het concept achter dit album speelt zich deze keer niet af in de ruimte, maar draait rond films die een post-apocalyptische aarde weergeven. Dat daarbij 'Digital Rain' gebaseerd is op 'The Matrix', of 'Human See, Human Do' op 'Planet of the Apes', is een leuke extra voor de liefhebbers van sci-fi. Lucassen houdt het geheel echter zo ruim, dat ook een absolute leek kan genieten van de teksten en uiteraard van de nummers.
De songs zijn opnieuw heerlijk gelardeerd met epische toetsen, die vaak een vleugje van de jaren zeventig meekrijgen (Hammondorgel!), maar die eveneens vaak voor de melodie zorgen, terwijl de gitaren lekker lomp loos gaan. Gelukkig wisselt Lucassen geregeld af tussen relatief bruut en ingetogen. Zo is 'Digital Rain' een lekkere stamper, is 'Victim of the Modern Age' een wat trippy song en is 'It's Alive, She's Alive, We're Alive' smakelijk poppy.
Voor het vocale departement heeft Lucassen opnieuw gekozen voor zowat dezelfde cast van de vorige Star One, en dat is een zeer goede zet. Die stemmen maken zo integraal deel uit van de opzet, dat anderen hierbij betrekken aan het doel van dit project zou voorbij schieten. Zo heeft Russel Allen (Symphony X) opnieuw de rauwere zang, Damian Wilson de zachtere, Floor Jansen (ReVamp) de vrouwenstem en doet duivel-doet-al Dan Swanö letterlijk vanalles, waaronder hondsbrutale oergrunts.
Dit album verveelt geen seconde en gaat er als een speer vandoor. Toegegeven, de science fiction-inslag is geen spek voor ieders bek, maar wie plat gaat voor referenties aan klassiekers van het witte doek of ook maar een beetje vertrouwd is met het werk van de heer Lucassen, is 'Victims of the Modern Age' een absolute aanrader!
