Met hun tweede langspeelplaat schakelt Soon een versnelling hoger dan op 'Please Accelerate', dat een tweetal jaar geleden het levenslicht zag. De groep bestaat al sinds 1996, speelt nu ongeveer vijf jaar in de huidige bezetting en opereert vanuit het Leuvense. Ze maakten onder andere Pukkelpop al onveilig en haalden in 2002 de finale van Humo's Rockrally. Het nieuwe album 'Under the Wire' bruist van energie zoals een fles spa rood na een aardbeving.
Op het eerste zicht heeft de muziek van Soon veel weg van hippe bands als Franz Ferdinand en Bloc Party: een stuwende ritmesectie, staccato overstuurde gitaren en overslaande stemmen, kortom: geüpdate rock 'n' roll. Enkel de in een zweverig piepende distortion gehulde afsluiter 'Lampedusa' wijkt af van deze geijkte "succesformule". Op het vlak van harmonieën is Soon eerder schatplichtig aan de emowereld, vooral in het mooi openbloeiende refrein van 'High on Irony', dat vol met septiem- en noneakkoorden zit. Nog meer emo-invloeden vinden we in de twinkelende melodiegitaar van 'Serenade the City'. De teksten zijn vaak bijzonder narratief en behandelen thema's die uiteen lopen van showbizz over relaties tot zelfmoord en scheepsrampen. In 'A Million To One' worden ze gekruid met een flinke scheut satire: "- I think your band is hot, hot / can I have your autograph? / - No, I don't have time for that, / I'm sure you understand". De melodieën zijn dikwijls nogal eentonig en weinig verrassend, naar analogie met de rechtlijnige ritmes. Toch geeft de stem nog een extra drive aan het zo al van power overlopende geheel. Ook de rustigere breaks waarin het opgefokte ritme gehalveerd wordt zitten vaak vol van ingehouden energie. Sporadisch wordt er al eens geëxperimenteerd met bijvoorbeeld een 7/8-maat in de titeltrack maar voor de rest blijft Soon wel mooi binnen de lijntjes.
De heren van Soon maken serieuze, strakke rockmuziek, maar missen zeker geen gevoel voor humor, getuige de prettig gestoorde solo in 'Secrets' en de bijwijlen zeer spitsvondige tekstuele kwinkslagen. Ook al moeten die soms onderdoen voor eerder platte maar veelzeggende rijmen als "Shit / we've been hit". Soon heeft de stuwkracht van een getunede boeing en biedt al bij al een mooi Belgisch alternatief voor de vele gehypete Britse en Amerikaanse bands.
Meer over Soon
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
