Na het heengaan van Channel Zero zochten de respectievelijke leden andere horizonten op. Waar drummer Phil B en bassist Tino naartoe zijn is een beetje een raadsel, maar zanger Franky en gitarist Xavier bleven altijd bezig met muziek. Franky richtte Skitsoy op en Xavier hield zich vooral bezig met productiewerk, onder meer bij Massif en Manic Movement. Bloed kruipt waar het niet gaan kan zegt men en het begon na verloop van tijd flink te kriebelen bij Xavier. Hij nam terug de gitaar ter hand en het eerste wat eruit kwam was onversneden loeiharde thrashmetal, met duidelijke links naar onder meer Kreator en Slayer. Sons of Jonathas was geboren. Een geknipte vocalist vond hij in Ronald Camonier van de Nederlandse death metalband Polluted Inheritance.
Met een ronkende naam als Xavier Carion in de band moeten de verwachtingen wel hooggespannen zijn. Gelukkig worden ze meer dan ingelost. Carion stond altijd al bekend als de schrijver van gietijzeren beukriffs en dat bewijst hij op 'The Death Dealer' eens te meer. De man weet als geen ander pakkende gitaarpartijen te schrijven die rechtstreeks voor de slagader gaan. Opener 'Final Call' is een moloch van jewelste: onder een loden riff wordt de oorlogsmachine gesmeerd en tergend langzaam baant het monster zich een weg naar voren. Meteen valt ook het puike drum- en baswerk van Stef Sinhave en Tom Pike op. Zij vormen de motor, Carion de ontsteking. Zijn solos zijn snel en Slayer-esk maar hij behoudt toch zijn eigen toets. Het is meteen te horen dat dit Xavier Carion is en niemand anders. Het mag ook gezegd worden dat de brute edoch verstaanbare brul van Ronald Camonier perfect op zijn plaats zit. Zijn timbre en frasering is netjes in het geheel ingepast en hij klinkt veel beter bij Sons of Jonathas dan bij zijn eigen band Polluted Inheritance. 'Cult of Death' is een waar snelheidsmonstertje, compleet met hakkende riffs die lappen vlees van het lichaam scheuren. 'Chupacabra' neemt dan weer flink wat gas terug, dus het valt op dat er aan afwisseling, evenals uitmuntende songs, geen gebrek is.
Het heeft verdraaid lang geduurd, maar metalheads overal te lande mogen Xavier Carion met open armen verwelkomen en in hun hart sluiten. Sons of Jonathas is een schoolvoorbeeld van hoe thrash en death metal perfect met elkaar in harmonie zitten en hoe een loeier van een plaat hoort te klinken. Dit is niets meer of minder dan perfecte agressie en een must have voor elke metalfreak.
Meer over Sons of Jonathas
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
