Het Zweedse Sonic Syndicate was ooit eventjes een beloftevolle melodieuze death metalband: op hun Pivotal-debuut 'Eden Fire' was een mooie ode aan het oude -en middenperiodewerk van In Flames en Dark Tranquillity te horen. Basdrums rolden, tweeledige gitaren vlogen om de luisteraar heen, de toen nog razende strot van Richard Sjunesson en atmosferische keyboards maakten het lekkere sausje af. Het opmerkelijke was dat het schitterende leeuwendeel van de plaat heropnames waren van nummers van Fallen Angels, de eerste incarnatie van Sonic Syndicate (2000-2005). Deze tracks waren het schitterende deel van 'Eden Fire', maar waren zelf dus al twee tot drie jaar oud. De drie uit het releasejaar zelf waren wel goed, maar al wat eenvoudiger en moderner. Het valt dan ergens te verklaren, ondanks de schande van de zaak, hoe de jongelui van Sonic Syndicate voor de platte commerce kozen op hun volgende schijf en zanger Roland Johansson erbij haalden. Nu, met cleane zang in melodieuze death metal is op zich niets mis: Bjorn Strid van Soilwork getuigt daarvan en de eerste clean vocalen van In Flames-zanger Anders Fridén op 'Colony' en 'Clayman' eveneens, maar het tweede werkje van de jonge Zweden, 'Only Inhuman' was zodanig ongeïnspireerd, melig en gewoonweg schandalig zacht dat de band uiteraard geen melodeath meer speelde (dat zou een belediging voor het genre zijn), maar een soort van mix tussen emo en metalcore. Ook de look van de band veranderde naar het beeld van zijn emohilariteiten: plotseling zagen vooral de gitaristen eruit alsof ze vals gespeeld hadden bij het kaarten en besmeurd waren met pek en veren, zo erg was het. Ook de fake stagepasjes live waren op z'n minst gezegd ridicuul en minachtenswaardig voor iedere muziekliefhebber. Het was dan ook niet uitkijken naar nieuw werk van een trendcoreband die, net zoals landgenoten In Flames, plots koos om voor hun (Amerikaans) publiek te schrijven in plaats van voor zichzelf. 'Love And Other Disasters' heet het ding naar emo-traditie.
Opener 'Encaged' heeft een leuke intro, maar het refrein is dan weer ontzettend poppy en veel te melig. 'Hellgate: Worcester' (meest lame titel ooit) heeft gelukkig uptempo riffs en drums die aardig uitgevoerd worden en het refrein kan er goed mee door. Verder is de single, 'Jack of Diamonds', wel leuk in het begin, maar verveelt verschrikkelijk snel vanwege de formulaïsche voorspelbaarheid van Sonic Syndicate: het refrein komt te vaak terug en de heldere zang van Roland Johansson is zo verschrikkelijk zielloos als die van de Backstreet Boys. Dit is het geval op heel de plaat en meestal speelt het gebruik van dezelfde formule ('harde' strofe - zacht en te melig refrein) op zijn minst gezegd enorm in het nadeel van de band. Uiteraard haalt deze combinatie dan ook bijlange niet het niveau van bands als In Flames of Soilwork. De heren van In Flames waren zeker niet van dit soort melige type op Reroute to Remain of Soundtrack to Your Escape en Soilwork kwam eveneens op de proppen met veel beter gebalanceerde muziek op Natural Born Chaos of Figure Number Five. Daarnaast zijn de melodieën altijd op dezelfde akkoorden gebaseerd, iets wat in combinatie met melige zang ontzettend irritant wordt. Sonic Syndicate mag dan wel een aantal nummers geschreven hebben met enkele hardere elementen die variëren van goed tot schitterend ('Hellgate: Worcester', 'Power Shift', 'Damage: Control', 'Red Eyed Friend' en 'Affliction'), maar het algehele niveau gaat niet veel hoger dan dat van de abominatie 'Only Inhuman' en hun stijl blijft grotendeels dezelfde voorspelbare emocore. Een paar overgepolijste en waterig gemaakte wannabe-melodeathriffs gaan daar niets aan veranderen.
Sonic Syndicate blijft dus dezelfde tot emocore gemuteerde band vanop het vorige wegwerpcd'tje. Er is een beetje meer hardheid, maar als de band zich nog wil bewijzen in de échte muziekwereld zullen ze toch wel eens beter materiaal met eigen identiteit én met een ziel moeten beginnen schrijven, in de eerste plaats al voor zichzelf en niet voor hun veertienjarig trendcorepubliek.
Meer over Sonic Syndicate
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
