"Alles komt terug", zo luidt het devies. Misschien is de plastieken danspop die dit Belgische duo presenteert daarom goed getimed in deze elektroclash en disco revivaltijden. In elk geval slagen Charlotte en David er in om de grens te bewandelen tussen "goedkoop" en "ongefundeerd" en "bewust kitscherig". Ziehier de pro's en de contra's ...
Deze debuutplaat bulkt van de clichés. Overstuurde elektrobeats, wegwerp- discogrooves en oeroude space effectjes zijn verre van vernieuwend en een rechtstreekse verwijzing naar de begin jaren '80 (met Plastic Bertrand en konsoorten). De vaak goedkope hithousenummers die Soldout hiermee ophoest, zijn een vette knipoog naar pure commercie en muziekconsumptie. Bovendien is deze muziek, ondanks zijn weldoordachte en goed in het gehoor liggende klanken, nogal een inhoudsloos doordrammen van eenvoudige beats. Van enige structuur of afwisseling is nauwelijks sprake. Verder is de tekstuele invulling ook niet meteen een staaltje van lyrische creativiteit, waarvan de openingsslogan "I don't want to have sex with you at all" reeds getuigt. De roboteske manier waarop dit soort van oneliners wordt afgedramd is inmiddels ook al zo'n 25 jaar in bruikleen. En toch schuilt er meer tussen het ongeoorloofd platvloers karakter van 'Stop Talking'. Drie van de twaalf nummers bezorgen Soldout plots het voordeel van de twijfel. 'I Can't Wait' is uitgediept dankzij een vrolijke ambientmelodie en krijgt een derde dimensie dankzij subtiele trancegolven. 'The Keys' wordt zelfs intrigerend met neurotische synthesiservibraties en een uptempo elektrobeat en dé muzikale ommekeer verschaft het voorlaatste nummer 'Maybe Tomorrow'. Deze lome, ambienteske uitschieter bouwt langzaam op en kent een mooie, variërende muzikale inhoud. Het nummer doet echter nog meer: het dwingt om de plaat een tweede keer te beluisteren en verrast te staan van de verborgen subtiliteit van Soldout.
'Stop Talking' lijkt meer op een goedkope grap dan op een serieuze plaat. De plastieken muziek die dit duo brengt doet denken aan fluorescerend rommelspeelgoed. Of Soldout het nu echt meent of juist erg doordacht de spot drijft is daarom een groot vraagteken. De aankondiging dat de groep opereert tussen Miss Kittin en Lali Puna in is alvast een goede mop. Niet dus.
Meer over Soldout
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
