Waar het vroeger relatief makkelijk was om black metal te categoriseren, dan is dat vandaag de dag al een stuk lastiger. Dat komt voornamelijk door de proliferatie van subgenres binnen de zwartgeblakerde gemeenschap, waardoor er nu onder meer symfonische, technische en depressieve black metal bestaat, in plaats van louter de blasfemische lichting. In die depressieve categorie van absolute misantropen is uiteraard het Zweedse Shining een lichtend voorbeeld, maar ook So Much For Nothing kan er best wat van, wat hun plaat 'Livsgnist' bewijst.
Om maar meteen in huis te vallen: het ligt er soms wel iets te dik op dat de heer Niklas Kvarforth zijn inspiratie heeft doen gelden op de muziek van So Much For Nothing. Dit is geen standaard black metal, maar heeft wel die naargeestige sfeer en toon van verrotting die het genre op zijn best goed kan gebruiken. Door de band genomen ligt het tempo wat lager dan gemiddeld, aangezien de onderwerpen erg depressief en zwartgallig zijn. 'Suicide Syndrome' of 'Suffer in Silence' zijn wat dat betreft qua titel veelzeggend.
De band houdt er ook van om geregeld atypische elementen in de muziek binnen te smokkelen, wat de variatie ten goede komt. Zo wordt er geregeld afgewisseld in zangstijl, maar mogen ook genrevreemde instrumenten als blazers opduiken. Dat deze perfect kunnen werken binnen black metal, is al eerder aangetoond door (alweer) Shining, maar ook door Carpathian Forest. Ook cello en viool maken hun opwachting, en dat maakt het allemaal erg netjes gearrangeerd.
Het grootste probleem – voor zover het een probleem vormt – is dat het echter zo enorm lijkt op de exploten van de heer Kvarforth dat men zich de vraag kan stellen of meer werken aan een eigen smoelwerk geen slecht idee was. Immers, een doorslag van Shining is nu niet bepaald iets waar iedereen op zat te wachten. Het voordeel van 'Livsgnist' is wel dat de songs goed in elkaar zitten en de melancholie en mensenhaat er van af druipt, dus qua gevoelsmatigheden zitten deze jongens op het goede spoor. Nu nog wat meer schaven aan een eigen gezicht en dat komt best in orde.
