Al meer dan veertig jaar vormen Sly & Robbie de fijnste ritmetandem in het reggaelandschap. Daarnaast mochten ze hun producerskunsten botvieren op tientallen grote muzieksterren, waaronder Mick Jagger, Bob Dylan en Herbie Hancock. Het is altijd leuk als de Riddim Twin besluit om nog eens een plaat uit te brengen onder eigen naam. ‘Underwater Dub’ volgt het twee jaar oude ‘Blackwood Dub’ op en presenteert tien instrumentale reggaepareltjes.
De titel van deze plaat is goed gekozen. Het erg strakke ritmespel van drummer Sly Dunbar en bassist Robbie Shakespear wordt immers voortdurend ondergedompeld in geraffineerde gitaarlicks en wegdraaieffecten. Zoals steeds, cijfert dit duo zichzelf vaak weg naar de achtergrond. De zingende elektronische drumpads of vertrouwde, relaxte basmelodieën blijken echter essentieel in deze frivole spacedubnummers.
Bij momenten plaatst Sly zichzelf wat explicieter in de aandacht. Zo krijgt ‘Forward March’ een potige afrobeat percussie, die het marcheren beklemtoont. Ook het vrij drukke ‘Spray Belly’ stapt er stevig van door met hardnekkig tegendraads geratel.
Al bij al slagen de heren er in om instrumentale dub toch weer tot een hogere status te verheffen. Dat moet ook wel, want voor leken blijft dit vrij monotone muziek, zeker als er zoals hier geen echte melodieuze thema’s worden aangereikt. Dit gaat meer om de technische vaardigheden, de finesse en een erg grote mate van beheersing. Songs als een rockend ‘Stormy’ mogen dan wat beperkt overkomen, de bruggen die Robbie slaagt met zijn zingende bas en de welgemikte samples van gitaarecho’s krijgen daardoor wel meer efficiëntie. Wie zich puur op het ritmische element focust, ontdekt zelfs een soort van danspatroon dat aan technomuziek doet denken.
Op songs als ‘Great Wall’ komt de rootsreggaespirit dan weer naar boven, door een heerlijk hakkende afterbeat op gitaar en hikkende synthesizertoetsen. Maar vooral de vurige blazeraccenten zorgen voor een brede glimlach. Ze zijn spaarzaam, maar welgemikt. In deze track valt trouwens erg op hoe veel gewerkt is aan naproductie door veel filter-, pan- en reverbeffecten. De Harry J’s studio in Jamaica is de meest prestigieuze in zijn soort en een speeltuin voor deze twee techneuten.
Met tien minuten ‘Thumb Drive’ en een stevige dosis onderliggende soul sluit dit album af. De heren sturen hier voortdurend hun koers bij en integreren elementen van jazz en funk in hun reggaespel, dat met veel effecten wordt overgoten tot een soort van futuristische hutsepot.
Ook al lijkt het er aanvankelijk niet op, ‘Underwater Dub’ is een erg avontuurlijk album. Sly & Robbie kleuren regelmatig buiten de strakke dublijntjes zonder de touwtjes te laten vieren. Geef het allemaal wat tijd om te verteren. Van de juiste kant bekeken en beluisterd, moet geconcludeerd worden dat dit een erg sterke plaat is.
