Slow Earth is ontsproten uit een niet nader genoemde Oost-Europese industriestad en maakt naar eigen zeggen onafhankelijke, niet-commerciële muziek. Met 'Latitude and 023' laat de groep een eerste EP op de wereld los. Het artwork is van de hand van de inmiddels overleden Storm Thorgerson, die wereldberoemd werd met de iconische albumhoezen van diverse albums van Pink Floyd.
De beklemmende opener 'Identify' lardeert majestueuze pianoaanslagen en breekbare vocalen met zinderende gitaarfeedback en werkt zich middels dreunende percussie naar een ingetogen climax toe. Met zijn hoekige postpunkritmes, melancholieke toetsen en meerstemmige zang knipoogt 'Self-Formed' sterk naar de jaren tachtig. Scherpe indiegitaren en zoemende elektronische accenten zorgen voor een euforisch refrein.
De meeslepende falsettostemmen, overstuurde bassen en energieke drums van 'My Pride' krijgen het gezelschap van flarden noise en avant-gardistische bliepjes. Het levert een fascinerend labyrint van geluiden op dat nooit gekunsteld aanvoelt. Bonustrack 'Change Nothing' is vrolijke, uptempo sixtiespop à la Broken Glass Heroes, maar ontsnapt evenmin aan de pretentieloze experimenteerdrift die als een rode draad door deze EP loopt.
Slow Earth zit niet om een dubbele bodem verlegen en stoeit op 'Latitude and 023' met gelaagde geluidstexturen waar dromerige pop, tegendraadse indierock en intense shoegaze elkaar ontmoeten. De band ziet zich daarbij geruggensteund door een uitgebalanceerde geluidsmix en een uitstekende productie. Het resultaat is een ambitieus kleinood dat het beste doet verhopen voor de toekomst van deze groep.
