Halt! Stop! Genoeg! Gedaan! De sombere, Ierse zangeres Sinéad O' Connor wil nog maar eens paal en perk stellen aan haar muzikale carrière. Ze zou zich, naar eigen zeggen, volledig willen toeleggen op haar theologische studies en het kloosterleven. Daarvan is deze dubbele cd met eindeloos bombastische titel wel een overtuigend bewijs.
De eerste van de 2 schijfjes van 'She Who Dwells ...' bevat alvast 19 onuitgegeven nummers of herwerkingen van reeds bestaande liederen. Zo wordt het hemelse 'This is a Rebel Song' enigszins verkracht door een bijspringende reggae ritmesectie. Ook zwakke covers als 'Chiquitita' (ABBA) of 'Love Hurts' (Nazareth) worden volledig ontkracht en plat overgenomen. Toch bevat deze cd ook een aantal heel sterke momenten. Dankzij een vrij sobere instrumentale omkadering komt de nog steeds sterke, meeslepende stem van Sinéad immers vaak mooi tot haar recht. Bij de oorspronkelijke, Ierse folkliederen en hymnen zoals 'Brigidine Diana' dat vrolijk volksdansend uitloopt of afsluiter 'Songs of Jerusalem', dat zweemzoet in slaap wiegt benadert deze zangeres immers met het grootste gemak de hoogste vocale prestaties. Ook de muzikale invulling van de Asian Dub Foundation op de diepe dubversie van '1000 Mirrors' (dat de eerste single van hun laatste plaat is geworden) kan gerust ten hemel geprezen worden. Het verdere geflirt met ska, (hard) rock of zelfs drum 'n' bass lijkt echter moeilijk in overeenstemming te brengen met de toch wel broze stem van Sinéad O' Connor. Hoewel nog steeds erg krachtig, blijkt uit deze eerste cd immers dat het grootste vuur van de stem van deze zangeres wel uitgeblust is. En dat lijkt de 2de cd enkel maar te bevestigen. Deze laatste is immers een live opname van de allerlaatste wereldtournee van deze Ierse legende en siert wederom in haar soberheid. Bij de klassieker en Prince-cover 'Nothing Compares to You' komt deze muzikale en instrumentale eenvoud alvast mooi tot recht. Veelal wordt het ontbreken van de vurige passie en agressie die deze predikante in haar muziek legde echter als een spijtig gemis ervaren. De uiterst langzame en saaie opener 'Molly Malone' geeft dit aanvankelijk reeds aan. Enkele bekende hoogtepunten als 'You Made me the Thief of Your Heart', 'Fire on Babylon' of 'Thank You for Hearing Me' kunnen nog gerust wel bekoren. Dat deze dubbelaar echter het einde van de muzikale carrière van Sinéad O' Connor betekent, schenkt echter niet de nodige voldoening.
Door op deze manier een punt achter haar muzikale levensloop te zetten, blijft Sinéad O' Connor voor verdeelde meningen zorgen. Ofwel is men volledig verkocht en zal dit altijd zo blijven, ofwel moet men niets (meer) van haar weten. Deze sobere, afsluitende dubbel cd zal daar weinig aan veranderen.
Meer over Sinéad O' Connor
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
