Simon Nabatov heeft wat met trombonisten. Toen de pianist in New York woonde was hij op z'n best in het gezelschap van Ray Anderson en sinds hij naar Keulen verhuisde werkt hij onafgebroken samen met Nils Wogram. Nabatov werd in zijn geboorteland Rusland al vroeg klaargestoomd voor een carrière als klassiek pianist. Op driejarige leeftijd zat hij reeds achter het klavier voor zijn eerste lessen en nog eens drie jaar later schreef hij zijn eerste composities. Toch koos hij uiteindelijk voor een bestaan als jazzmuzikant. Een beslissing die goed uitdraaide, want ondertussen wordt hij aanzien als een aparte stem binnen het koor der jazzpianisten. In de Duitse trombonist Nils Wogram vond hij een bondgenoot die net als hijzelf houdt van avontuurlijk musiceren op het scherp van de snee. Het mag dan ook geen verrassing heten dat 'Jazz Limbo', reeds hun vierde album als duo, best niet op een nuchtere maag wordt geconsumeerd.
Het album werd live opgenomen in de Loft, een jazzclub in hun thuisstad Keulen en bestaat uit vijf delen ("Movements"). Maar eigenlijk betreft het hier één lange set van ongeveer 45 minuten waarin het duo al zijn muzikale ervaringen samenperst tot een compacte massa. Vooral Simon Nabatov laat een grote variatie aan stijlen en invloeden doorschemeren. Hij maakt probleemloos de overstap van impressionistisch arpeggio naar de verpletterende akkoordenregens ('Movement III') die de sonates van Russische meesters als Scriabin en Miaskovsky zo typeren. De klanktapijten die hij tentoonspreidt worden gretig bewandeld door de trombone van Nils Wogram. De jonge Duitser is heel aanwezig gedurende de set en verrast door het gemak waarmee hij het bombastisch spel van Nabatov countert. Hij laat zijn trombone dansen en huilen en zorgt regelmatig voor een luchtige toets door de meest maffe geluiden te produceren. Het lijkt wel alsof hij een locomotief imiteert in 'Momevent IV' terwijl de akkoorden genadeloos uit de piano denderen. De intensiteit die ze in dit stuk creëren is immens en net wanneer de trein definitief lijkt te ontsporen, trekt Wogram een gejaagde dans op gang die neigt naar klezmer. De overvloed aan emoties die de luisteraar hier overvalt is amper te beschrijven. Soms klinkt deze plaat als een reis doorheen de muziekgeschiedenis waarin een jolige ragtime moeiteloos transformeert in rauwe improvisatie. Het duo lijkt een oncontroleerbare drang te bezitten om al deze elementen met elkaar te combineren. Zo kan Nabatov zich niet bedwingen om tijdens een virtuoos boppend stuk regelmatig een dissonant te laten klinken. Wogram beantwoordt deze hints op zijn beurt met enkele subtiele knipogen die de creativiteit van deze ontmoeting onderstrepen. Op die manier is er altijd wel wat aan de gang in deze schitterende muzikale dialoog.
Met zijn 45 minuten lijkt 'Jazz Limbo' wat aan de korte kant, maar na het beluisteren van deze magnifieke cd is wel duidelijk dat het volhouden van dergelijke intensiteit gedurende drie kwartier al een memorabele prestatie is. Simon Nabatov en Nils Wogram vormen een uniek duo dat gerust tot de top van de Europese jazz mag worden gerekend. Hopelijk brengt hun samenwerking in de toekomst nog een hele hoop vergelijkbare parels op.
Meer over Simon Nabatov & Nils Wogram
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
