Postmetal of posthardcore zijn in het jaar 2013 ongemeen hip. Een paar acts staan met kop en schouders boven de concurrentie, velen modderen maar wat aan en denken dat een rauwer geluid en oeverloze herhaling van twee riffs het recept is voor succes. De Fransen van Asidefromaday doen het op dit derde album niet slecht, maar om nu meteen te gaan zeggen dat zij tot de absolute top horen, gaat toch wat ver. Verstokte liefhebbers van het genre zullen weten wat ze hiermee moeten aanvangen.
De ingrediënten die deze jongens gebruiken zijn erg typerend voor het genre. Zo klinken de gitaren expres behoorlijk schurend zodra de distortionpedalen worden ingetrapt en op occasionele momenten mag het even wat zweveriger. De zang is grotendeels vrij standaard postmetal, zijnde hysterische schreeuwen die hier echter sterk weggedrukt worden door de muziek. Die wat onevenwichtige mix is een beetje raar en soms ook gewoon jammer, want nu is de balans tussen muziek en zang soms gewoon onbestaande en verdwijnt frontman Fred Nivard zo goed als naar de achtergrond.
De gitaarpartijen zijn opgebouwd rond een enkel thema, wat maakt dat ze erg repetitief worden en op die manier een trance-achtig gevoel moeten opwekken. Op sommige momenten werkt dat inderdaad; zo is 'Death, Ruins and Corpses' een behoorlijk intrigerend nummer dat een erg goede riff bevat. Soms echter wordt het iets te lang uitgerekt en blijkt dat niet elke partij van een even memorabel kaliber is. Het wordt nooit echt saai, maar de aandacht durft al even verslappen.
Vergelijkingen trekken met acts als Isis of Amenra is misschien oneerlijk, maar wie zich in de postmetal/postcore/post whatever ophoudt, ontsnapt daar nu eenmaal niet aan en in dat opzicht vallen deze heren nog iets te licht uit. Het is zeker niet slecht, maar ze hebben nog een flinke weg af te leggen voor ze even memorabel of overtuigend worden als voornoemde bands.
'Chasing Shadows' is een degelijk, zij het iets te standaard postmetalplaatje van een band die potentieel heeft, maar nog iets meer moet groeien dan wel schaven om een grondige impact te hebben. Tot het zo ver is, blijft dan ook voer voor de echte aanhangers van het genre en nog niet voor de rest van de wereld.
