De New Yorkse hardcorelegende Sick Of It All bestaat zowaar vijfentwintig jaar, en dat vraagt om een viering op een of andere manier. De band koos er voor om een hele rist oudere songs opnieuw op te nemen, vooral aangezien een groot stuk van de songs die hier vertegenwoordigd zijn niet echt op een ideale manier vereeuwigd werden. Dat euvel is dan ook helemaal weggewerkt en de twintig knallers die hier staan, blazen nu zeker iedereen van de sokken.
Los daarvan is 'Nonstop' ook gewoon een geweldige doorsnede van de klasseplaten die deze act al heeft gepend. Sick Of It All staat al jaren bekend voor hun haast ridicuul energieke live-optredens, en die energie is net dat beetje beter overgedragen bij deze heropnames. Ondanks het feit dat de heren ook stilaan een dagje ouder worden, klinken ze nog even hongerig en gedreven als hun zestienjarige zelf. Zeker de stem van frontman Lou Koller klinkt nu heftiger en voller dan voorheen, wat bij deze nieuwe versies van oude songs hard opvalt.
Sick Of It All koos voor een relatief goede dwarsdoorsnede van hun schijven, al mag wel gezegd worden dat niet elke gekozen song even hard verschilt van het origineel. Waar de verandering het grootst is, is bijvoorbeeld bij de nummers uit 'Built to Last', wat een uitstekende plaat was, maar eentje die wel leed onder een erg fletse productie. Dat euvel is hier dus weggewerkt, en eindelijk krijgen tracks als 'Us Vs Them' of het titelnummer de ballen die ze verdienen.
Voor de echte fan is 'Nonstop' niet meteen een aanrader, aangezien die deze songs natuurlijk al in huis heeft. Het is dan ook erg aardig om de opgepoetste versies te horen, maar het blijft natuurlijk een plaat vol heropgenomen songs, zonder echte extra's. Daarmee allicht dat dit album eerder in de smaak zal vallen bij mensen die de band nog niet kennen en als introductie kan 'Nonstop' zeker en vast tellen. Rasechte rauwe New York hardcore van de bovenste plank is immers niet zo vaak meer te vinden.
Sick Of It All bestaat vijfentwintig jaar, en hoewel de kans klein is dat de band er nog even veel jaren aan vastknoopt, valt wel te hopen dat ze nog lang genoeg meegaan om extra klassiekers te schrijven. Als 'Nonstop' één ding bewijst, dan is het wel hoeveel splinterbommen de heren ondertussen op het conto hebben staan.
