Leve de moderne technologie. Het is tegenwoordig al bijna vanzelfsprekend dat een Belgische band op Werchter of Pukkelpop bij wijze van aandenken een goede liveregistratie van zijn optreden laat maken. Als het voor het publiek nog even meezit, wordt zo'n klank- en beeldverslag nog eens integraal openbaar gemaakt ook. Danssensatie Shameboy heeft in elk geval besloten een leuke live-cd en dvd te maken van zijn show in de Pyramid Marquee op Werchter vorig jaar. Wie dit project van boegbeelden Luuk Cox en Jimmy Dewit een beetje kent, hoeft er zich niet over te verbazen dat 'Shameboy at the Pyramid Marquee' een wervelend spektakel is waarin een uitzinnig publiek single na single, hoogtepunt na hoogtepunt wordt platgeslagen.
Shameboy is een energiebom. Pompende beats, hippe tunes en een boel wegdraaiende effecten zijn goed voor een opeenstapeling van 'feel good'-climaxen die toeschouwers dwingen tot meebrullen en uit het dak gaan. Dat is precies wat hier gebeurt. Met de alom gekende danssingle 'Rechoque' al vroeg in de mix veroorzaakt dit duo een collectieve gekte van onophoudelijk gejuich. Zonder enig gevaar voor energieverlies mag de menigte proeven van zwaar industriële housetracks ('Slaxx'), keiharde breaks ('Timeskipper') of militaristisch stampende techno, zoals bij het monsterlijke 'Strobot'. Constante is een als een zweep knallend ritme en een quasi permanente, gelaagde noisemuur van gitaarsamples of wegdraaiende effecten. Pas na een uur beuken en hakken gunt Shameboy zijn publiek een beetje ademruimte in een langzaam opklimmend 'Splend it', maar al spoedig gooit ook die het dak eraf. Een meesterlijke technotrack als 'Heartcore' erbij als afsluiter en het feest is compleet.
'Shameboy at the Pyramid Marquee' is hoe een concertregistratie hoort te zijn: één brok energie en overgave in een uitzinnig kader en met een spectaculaire lichtshow. Om de live-stempel te bekrachtigen gaat dit tweetal wel regelmatig in het rood waardoor fijne achtergrondtunes onderdrukt worden in het alles overstemmend feestrumoer. In een eindmix waarin een roepend of scanderend publiek ook een prominente plek toegewezen krijgt, durft muzikale fijngevoeligheid dan al eens de duimen te moeten leggen. Maar het is allicht ook niet voor die finesse dat de Werchtergangers naar de overvolle tent waren afgezakt.
Meer over Shameboy
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
