Zijn naam spreekt niet echt tot de verbeelding. Geen punt: de 23-jarige Seth Brundel, lid van de hiphopcrew Algorithm, redt het ook wel op de kracht van zijn muziek. Zijn militante maatschappijkritische teksten op degelijke en redelijk toegankelijke beats, die overigens door hemzelf geproduceerd zijn, kunnen vandaag de dag ironisch genoeg als origineel worden beschouwd.
Na de instrumentale intro gaat de rapper in de titeltrack meteen bij zijn eerste worden los met een intensiteit die herinnert aan El-P en een stemgeluid dat in de verte aan Aesop Rock doet denken. Ook qua thematiek is hij met dergelijke lui verwant. Brundel verhaalt vooral over wat er in zijn ogen grondig mis is om hem heen en schetst een deprimerend wereldbeeld: paranoïde makende inlichtingendiensten, sociale misstanden, huiselijk geweld, oorlog, terrorisme en geestelijke afstomping onder jongeren passeren in rap tempo de revue. Meestal stopt hij in zijn spreekdrang zoveel lettergrepen in een regel dat de woorden moeilijk zijn bij te benen. Met die snelheid blijft er voor intonatie weinig adem over en op de momenten dat het even wat langzamer gaat, merk je dat de raps wel eens wat hoekig zijn. Het is natuurlijk ook lastig, vloeiend rijmen als je boos bent. Een luchtige of komische noot ontbreekt op 'Devil's Pawn', humor heeft hier hooguit de vorm van bijtend cynisme. Dat neemt niet weg dat Brundel met aardige tekstuele vondsten strooit, al wil hij wel erg nadrukkelijk als strijdvaardige intellectueel worden waargenomen.
De productie-esthetiek is op het eerste gezicht ouderwets: veelal relatief eenvoudige beats, snares en hats plus gesamplede gitaren, bassen en schelle strings. De drums in '1/2 Way There' zullen zelfs bij hen die enkel zweren bij oldschool op een goedkeurend knikje moeten kunnen rekenen. Samplemanipulatie en drumprogrammering zoals in 'Absolute Power', 'Insecurity' en 'Fecal Matter' laten echter zien dat Brundel zijn oren in de jaren '00 niet in zijn zak heeft gehad en doen vermoeden dat de invloed van de almachtige Prefuse 73 ook aan hem niet voorbij is gegaan. Voorts is Brundel's geluid donker, maar ook weer niet té doemachtig. Zijn beats hebben een energieke drive, die door de raps nog versterkt wordt. 'Boardroom' (samen met zijn Algorithm-maatjes gedaan) is wat die combinatie betreft een winnende track hier.
Het lijkt een belofte, deze jonge rapper. Soms wekt hij de indruk te denken de wijsheid al in pacht te hebben en niet al zijn raps zijn vlekkeloos, maar voor een debuut is 'Devil's Pawn' een volwassen werk. Zowel qua lyrics als qua beats is het merendeel van de tracks de moeite waard en dat volledig zonder te leunen op hulp van bekende namen.
Meer over Seth P. Brundel
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
