Prokofiev schreef zijn bekendste ballet 'Romeo & Juliet' tussen 1935 en 1938 voor het wereldberoemde Kirov theater (tegenwoordig heet het Mariiksiki theater) in Leningrad. Dit lange ballet volgt Shakespeares beroemde tragedie tot in het kleinste detail en kan dus zowel als balletmuziek als als een soort van lang symfonisch gedicht, in verscheidene korte deeltjes gezien worden. Het Nederlandse balletorkest Holland Symfonia maakte onder leiding van dirigent Otto Tausk een selectie uit de muziek van dit twee uur durende ballet.
Prokofievs manier om met een symfonisch orkest om te gaan is bijzonder virtuoos en Holland Symfonia gaat die uitdaging dan ook met volle overtuiging aan. Deze beschrijvende muziek vindt gretige uitvoerders die elk aspect van deze 'Romeo & Juliet' karaktervol uitbeelden. Luister maar eens naar de spitse fagotsolo in 'The Street Wakens' of de mooie melodielijnen in 'Romeo bids Juliet farewell'.
Het lage koper komt soms erg duidelijk en zwaar naar voren. Vooral de (bas)trombone is goed hoorbaar en komt bij momenten krakend over in de balans maar op een of andere manier stoort dit in deze muziek minder dan men zou verwachten. En het geeft gedeeltes die het moeten hebben van samengebalde koperblazers, zoals de bekende 'Dance of the Knights' een genietbaar hoog testosteron gehalte. De hele scène rond Mercutio's dood wordt ook energiek en met de nodige spierballen gespeeld en dus is een rustpunt als de 'Death of Mercutio', waarin thema's van het hele ballet vluchtig hun opwachting maken, een welkome afwisseling. Het voorlaatste deel: 'Juliet's Funeral' krijgt een grandioze uitvoering mee, breed gespeeld en gebruik makend van de volle kracht van Prokofievs grote orkest.
De 'Love Dance', Prokofievs eigen kijk op 'Tristan und Isolde' als het ware, krijgt een bewogen, snelle interpretatie mee, waarin melodielijnen in het hele orkest door elkaar geweven worden. De strijkers van Holland Symfonie komen virtuoos maar heel zelfzeker en robuust over. Paradepaardje van dit ballet zijn de razendsnelle melodieën in 'Romeo decides to avenge Mercutio' maar ook in andere delen scheppen snelle passages een heel solide indruk.
Het is, gezien de kwaliteit van de uitvoering, echt jammer dat niet het volledige ballet op deze cd's staat, maar slechts een – toegegeven, vrij omvangrijke – selectie van muzikale hoogtepunten. De bijgevoegde dvd met interviews met dirigent en enkele muzikanten en achtergrondinformatie rond het ballet is altijd welkom maar had ons inziens gerust vervangen kunnen worden door een tweede cd die de luisteraar de mogelijkheid bood het hele werk te beluisteren.
Meer over Sergei Prokofiev
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
