Tijdens een tournee met zijn befaamde Secret Machines kwam gitarist Benjamin Curtis plots in contact met de tweelingzusjes Deheza. Dat moet zo'n verpletterende indruk gemaakt hebben, dat de man plots zijn gitaar aan de bomen hing om het gloednieuw elektronicaproject School of Seven Bells in het leven te roepen. 'Alpinisms' is - op zijn minst gezegd – dan ook een opmerkelijke debuutplaat waarin wegdromen volledig is toegestaan en waarbij stimulerende middelen voor een extra dimensie kunnen zorgen in het geheel eigen fantasiewereldje van dit trio.
School of Seven Bells klinkt zo heerlijk anders dan anders. De combinatie van mysterieuze tweestemmigheid van Alejandra en Claudia, hun onconventionele zanglijnen met een Indiaans tintje en de sterk ritmische, abstracte elektronica is uniek. Zo wentelen niet enkel de hoge stemmen in het ijle 'Wired for Light' om elkaar, maar zorgen overstuurde soundscapes ook voor een duizelingwekkend effect dat door knallende trommeltjes mooi wordt aangevuurd. Met zijn drietjes zorgt School of Seven Bells voor onwezenlijke taferelen. Titels als 'Half Asleep', 'Face to Face on High Places' of 'My Cabal' liegen er ook niet om: dit is muziek met een ziel en een spirituele kracht. Zelfs bij het weglaten van de traditionele drumpatronen waarmee het merendeel van de elf songs is opgesmukt, blijft een sobere ode ('For Jalaja Mari') een zekere verhevenheid uitstralen. Heerlijk wegkwijnen in de lieflijke, hoge stemmen van deze zusjes is dan ook een optie, maar wordt met het elektronisch opbouwend kader waarmee Benjamin Curtis al eens stevige registers durft open te trekken, niet aangespoord. Zeker wanneer de twee schoonheden ook al eens wat ernstiger uit de hoek komen, zoals in een overdonderend 'Conjur', schudt de band zijn aanhoorders even wakker. Het is dan ook een prima evenwichtsoefening die hier wordt uitgevoerd. 'Prince of Peace' zou bijna een dansnummer kunnen zijn, maar geen mens die er ooit aan zou denken hierbij de benen te bewegen.
'Alpinisms' is en vrij moeilijk te vatten droomplaat die echo's draagt uit wave of psychedelicatijden, maar tegelijkertijd geheel nieuwe dingen durft te laten horen. Ondanks zijn vooruitstrevend, geheel eigen karakter vertoeft School of Seven Bells in een erg toegankelijk droompopkader. Deze plaat, die zowel in een genre als shoegazer als folktronica kan ondergebracht worden, is dan ook zeker het ontdekken waard.
Meer over School of Seven Bells
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
