Het zal je maar overkomen: een zware depressie na té intensief toeren, een serieus motorongeval, een huwelijk dat op de klippen loopt, .... Dat alles viel de Oost-Berlijner Schneider TM (ofte Dirk Dresselhaus) te beurt. Zowel zijn oma als het blauwe visje van 'Finding Nemo' wisten echter raad: "Skoda Mluvit" ofte ""Blijven zwemmen"! Dat advies heeft Schneider TM gelukkig opgevolgd; vrij letterlijk zelfs. Zijn tweede plaat draagt immers dezelfde hoopgevende titel en toont dat de man, ondanks een vrij sombere ondertoon, het leuk spelen met allerhande instrumenten en geluiden nog niet verleerd is.
Meer dan tevoren baseert Dresselhaus zich op akoestische instrumenten om vervormde klanken samen te stellen. Marimba, balafoon en accordeon zijn enkele van die vreemdelingen die ondermeer viool en gitaar vervoegen. Daarover gooit de knutselaar een weelde aan ritmische elementen, omgevingsfactoren en clicks'n'cuts. Toch staat het lied centraal in de man zijn zogenaamde indietronica muziek. Met een mooie strofe refrein-basis die vaak door akoestische gitaar wordt aangegeven streelt Schneider TM het gemoed. Zo leunt het wondermooie, akoestisch geladen 'Caplets' naast gitaar en orgel zelfs op galmend klokkenspel. Toch kan Schneider TM het niet nalaten even zijn expliciete stempel te drukken door wat storende ritmische elementen (pannengeklop, afgaande telefoon, ...) op de achtergrond te plaatsen en bewust enkele valse noten te laten vallen. Het daarop volgende 'Vodou' hanteert een beetje hetzelfde gegeven en glijdt lekker op een sfeervolle mondharmonica en een jazzy rif, terwijl veel hoppende ritmen voor verwarring zorgen. Hierdoor vloeit al snel de naam Beck in de mond. Een neutrale, ontdubbelde zang brengt helemaal muzikale gelijkenissen tussen beide creatievelingen, terwijl elektronische laptopeffecten en –ritmen toch weer dat Schneider TM-karakter benadrukken. Het prachtige 'Blacksmith' zet de hiphoptrend nog verder voort en toont dat de laptopkoning zich ook prima rappend kan redden. Dankzij aansporend handengeklap en wederom een spektakel van achtergrondgeluiden weet dit nummer in zijn volle lengte te overtuigen. Of dat nog niet genoeg is, steunt 'The Ride' op heuse funkgolven, al worden die wederom door een krachtige tegenwind van ritmische geluiden tegengewerkt.
Een veelheid aan klanken en details verhindert gelukkig niet dat 'Skoda Mluvit' erg lichtvoetig overkomt. Tegelijkertijd nodigt deze avontuurlijke muziek uit tot minutieuze beluistering en verwondering en weet de artiest perfect wanneer hij gas terug moet nemen. Zo eindigt 'Peanut' in een heerlijk wazige dub en het lome 'The Slide' overspoelt de luisteraar als een heuse, complex geweven warme deken van gitaarvlagen, elektronische sferen en zangelementen. Rust en onrust vinden mekaar moeiteloos in deze erg gelaagde muziek.
Dirk Dresselhaus heeft het even niet gemakkelijk gehad. Gelukkig is de man niet bij de pakken blijven zitten en heeft hij zijn muzikale ei verder uitgebroed. Een eenvoudige vrucht is 'Skoda Mluvit' niet geworden; een boeiende des te meer. Van de andere kant doet een uur lang gedetailleerde, overdadige klanken stevig duizelen en is het aan te raden de plaat in stukjes en beetjes te proeven en lang te laten verteren. Zoals Schneider TM in zijn openingsnummer zelf herhaalt: "We need more time". Gelieve de nodige tijd zeker te nemen!
Meer over Schneider TM
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
