In 1998 verscheen het eerste en voorlopig ook enige album van Scarnella, een duoproject van zangeres Carla Bozulich en gitarist Nels Cline. Wat leek op een dood en begraven project verrijst met het achtste deel van de gelimiteerde vinylreeks PhonoMetak Series plots uit de as. De andere kant van deze splitrelease is voorbehouden aan het Italiaanse improvisatieduo Fluorescent Pigs.
Carla Bozulich en Nels Cline werken al sinds de vroege jaren negentig intensief samen. Zozeer zelfs dat Jeff Tweedy bij de zangeres om toestemming kwam vragen voor het inlijven van Cline bij Wilco enkele jaren geleden. De twee zijn als vertrouwde muzikale partners natuurlijk niet alleen op ‘Scarnella’ samen te horen, maar ook onder meer op ‘Red Headed Stranger’ (Bozulich’ eigenwijze interpretatie van de Willie Nelson-klassieker) en een hele stapel verzamelalbums waarop ze de meest uiteenlopende dingen laten horen. Het vermengen van pop en rock met een hoge dosis experiment en improvisatie is daarbij zowat de enige muzikale rode draad.
De drie tracks van het duo op de A-kant van dit vinylschijfje, werden eind 2009 opgenomen en zijn dus geen overblijfsels die het album uit 1998 niet haalden. De nieuwe nummers liggen wel in de lijn van dat debuut, al is het allemaal net iets minder uitgesproken. ‘Scarnella’ was namelijk nog een zuiver duet van stem en gitaar aangevuld met andere, minder belangrijke elementen maar dat is hier wel anders. ‘What I Did Today’ heeft dan bijvoorbeeld wel enkele gestructureerde, op elkaar gestapelde zangpartijen maar alles wat er rond hangt is hoogst onvoorspelbaar en instabiel. Dat geldt overigens nog meer voor de andere tracks, die voor een groot deel uit improvisatie lijken te bestaan.
Hier en daar schemeren melodieuze gitaarfragmenten door van beide musici (Bozulich zingt dus niet alleen) die wanneer ze samenkomen vaak voor een dissonante confrontatie zorgen. Meestal zijn deze partijen gedrenkt in effecten als galm (reverb) en echo (delay) die het muzikale landschap bedekken met een ijle mist. Het vocale werk is daarentegen erg beperkt en van de declamerende zangstijl van Bozulich of haar kenmerkende, bijna demonische schreeuw is al helemaal geen sprake.
De intrigerende geluistrip waar Scarnella voor zorgt staat in schril contrast met de onverbloemde gitaar- en drumjam van het gelegenheidsduo Fluorescent Pigs, dat bestaat uit gitarist Alessandro Stefana en percussionist Andrea Belfi. Deze Italiaanse musici zijn erg actief in het internationale improvisatie- en avant-gardemilieu. Zo verleent Stefana onder meer zijn medewerking aan platen van Mike Patton en Marc Ribot terwijl Belfi regelmatig samenwerkt met David Grubbs.
Met hun ‘Botaniku Meeting’ zorgen ze enigszins voor een verrassing want wat aangekondigd staat als een “impro for electric guitar and drums”, blijkt krautrock in de Neu!-traditie te zijn. De ideeën die Stefana tevoorschijn tovert worden namelijk in patronen geperst en herhaald, terwijl Belfi koppig de meest basale rockritmes blijft drummen. Het is op sommige momenten dan wel wat meer in your face dan men van het genre gewend is maar de invloeden kunnen niet worden ontkend.
Dertien minuten is echter wel wat te veel van het goede want het stuk wordt zelden echt interessant. Daarom is het contrast met Scarnella ook zo groot. Nels Cline en Carla Bozulich zorgen in drie tracks (en op ongeveer evenveel tijd als de twee Italianen) voor een vage, maar mooie spanningsboog terwijl er maar weinig leven zit in de prestatie van Fluorescent Pigs. De prijzen gaan hier dan ook zonder enige twijfel naar Scarnella dat met dit kleinood opnieuw de neus aan het venster steekt.
