Met ‘Circle’ hebben de broertjes Kolacny hun ondertussen negende plaat uitgebracht. En het is een tweeluik geworden. Er is een cd met de gekende covers en er is een cd met eigen materiaal, samen goed voor exact één uur, achtenveertig minuten en dertig seconden muziek. Best een hele brok. Jammer genoeg zal deze luistersessie door weinig mensen volledig uitgezeten worden.
Er wordt teruggekeerd naar de basis op deel één van deze plaat. Het meisjeskoor en een piano zijn alles wat er te horen valt. Meestal is dit de sterkte van Scala & Kolacny: bekende nummers iets engelachtigs meegeven door ze te ontdoen van onnodige toeters en bellen. Of ze daar deze keer in geslaagd zijn valt te betwijfelen. Het is algemeen geweten dat de meisjes die deel uitmaken van het Scala-koor goed kunnen zingen en op deze plaat is dat niet anders. Over hun prestaties valt dus niets op te merken. Ook de Kolacny-broers presteren wederom puik. Enkel bij de cover van ‘Use Somebody’, oorspronkelijk van Kings of Leon slaan ze danig de bal mis. Door al het tempo uit dit nummer te halen blijft enkel een hol restje over, een schelp waarin een mens denkt de zee te kunnen horen. Maar, hoewel buiten bij dit nummer uitstekende prestaties worden geleverd, is dit toch geen bijster boeiende luisterervaring. In zijn geheel is de eerste CD na verloop van tijd zelfs een beetje slaapverwekkend. Apart vallen de nummers beter mee. Desalniettemin blijft dat gebrek aan tempo een gemis. Ook het feit dat er vaak gezocht moet worden naar de tekst, wegens redelijk onverstaanbaar, zorgt er niet voor dat deze plaat plots spectaculair uit de hoek komt. Speciale vermelding verdienen wel ‘Viva la Vida’ en ‘Solsbury Hill’, oorspronkelijk door respectievelijk Coldplay en Peter Gabriel. Twee diamantjes tussen een hoop steenkool, wat dan natuurlijk wel weer handig is voor een gezellige barbecue.
Deel twee, met eigen materiaal, is een groter succes. De broers slagen er wonderwel in mooie songs te schrijven. Hier is er ook een pak meer variatie in tempo en instrumentarium. De gitaar, drums en zelfs synths worden niet geschuwd. De meisjes verkennen meer hoogtes en laagtes, persen meer uit hun stem en dat vertaalt zich naar een aangenamer geheel. Deel een is amper te beluisteren in één keer, deel twee slaagt daar wel in.
De terugkeer naar de basis op de coverplaat bevalt wel, maar het is een spijtige zaak dat die basis bij momenten wel heel erg kaal en bijgevolg flauwtjes klinkt. De bonus-cd is dan weer wel een echte aanrader. In één ruk luisteren na het uit de cd-speler halen van de coverplaat is wel een dooddoener. Het zou spijtig zijn voorzichtige pareltjes te missen omdat Klaas Vaak plots aan de deur komt kloppen.
Meer over Scala & Kolacny Brothers
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
