Het is alweer dik vijftien jaar geleden dat de Satanic Surfers opstonden van de Zweedse schoolbanken. Een juiste timing plaatste hen meteen bovenaan de top van de melodieuze punkrockexplosie midden jaren '90. Inmiddels is dit kwintet, dankzij zeven volwaardige platen, een stuk meer volwassen en toont het zich na twee jaar relatieve stilte en tal van gewijzigde bezettingen met 'Taste the Poison' gevatter, vlotter en melodieuzer dan ooit.
Toeren, toeren en nog eens toeren, dat staat op het schema van deze punkers na het uitkomen van deze plaat. Het is op het podium dat deze groep dit natuurlijk best laat gelden. Hoewel 'Taste the Poison' een evenwichtige en stevige cd is, blijven de bands in dit genre erg homogene en gelijkaardige muziek maken. Toch ligt dit schijfje goed in het oor. Een strak bas- en drumspel horen bij deze muziek, maar komen prima tot uiting dankzij een goede productie en afmix. Het ritmische samenspel van beiden raast telkens als een sneltrein voort. Bij momenten dragen deze twee partijen een nummer als 'Weight on my Shoulder' op zichzelf alvorens het gitaargeweld losbarst. Pas dan valt op hoe kwaliteitsvol dit eindgeluid wel is. Verder presenteren de Satanic Surfers naast hun melodieuze vlotheid een kracht en agressie die hen onderscheidt van puberale skatepunkmuziek. Het samen zingen of brullen van slagzinnen en refreinen verhoogt de toegankelijkheid, maar toont tevens dat de groep het meent. Zo doet het geroep in opener 'Callousness' zelfs wat denken aan stevige oerpunk. De doorgedreven drive die deze plaat aanhoudt, refereert aan een soort van Bad Religion op speed. Drumsolo's, kort gierend gitaarwerk en een snel rollende bas nestelen zich aardig in de gevatte nummers van Satanic Surfers. Met deze typerende, voorspelbare maar kwalitatieve elementen slaagt deze groep er toch weer in een afwisselende plaat te maken. Op- en neerzwevende zanglijnen, ingehouden en afgebroken partijen en een uppercut van een ritmesectie houden de spanning er in. Zo kunnen rechtdoor dravende tracks als het korte 'Down in the Fire' (met akoestisch gitaarintermezzo!) zich mooi handhaven naast meer grillige melodielijnen van bijvoorbeeld het catchy 'U+I R 1' of het aanstekelijke 'Malice & Spite'.
'Taste the Poison' is een plaat om loeihard te zetten. Hoewel vrij voorspelbaar en karakteristiek, tonen The Satanic Surfers zich toch als grootmeesters binnen het genre. Mede dankzij een razendsnel tempo en een goed inzicht in gevatte melodielijnen, onderscheidt deze cd zich van het gros van inhoudsloze punkreleases.
Meer over Satanic Surfers
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
