De ster van trombonist Samuel Blaser is rijzende. Met slechts enkele albums op zijn conto prijst de verzamelde jazzpers hem nu al unaniem de hoogte in. De 28-jarige Zwitser wordt hierbij niet zelden vergeleken met Albert Mangelsdorff omdat hij net zoals de Duitse trombonist gebruik maakt van multiphonics. 'Pieces of Old Sky' is zijn tweede album in kwartetbezetting maar kent een totaal andere lineup dan '7th Heaven' uit 2008. Deze keer zijn Todd Neufeld (gitaar), Thomas Morgan (contrabas) en Tyshawn Sorey (drums) van de partij, een Amerikaans trio dat onder leiding van Sorey onlangs nog het album 'Koan' opnam. Op 'Pieces of Old Sky' verkent Blaser nieuwe muzikale terreinen maar gooit daarbij niet alle conventies overboord.
Dat de jonge Zwitser een lefgozer is zal niemand betwisten. Blaser deinsde er eerder dit jaar namelijk niet voor terug een soloalbum uit te brengen net wanneer zowat heel de jazzwereld de blik star in zijn richting hield. Ook nu stelt hij zich kwetsbaar op, met geduldig uitgewerkte composities (tot zeventien minuten lang) gebaseerd op schijnbaar eindeloos thematisch materiaal en melodische interactie. Het is moeilijk aan te duiden waar de grens tussen improvisatie en compositie wordt getrokken. Blaser en gitarist Todd Neufeld vinden elkaar echter blindelings terug op de afgesproken kruispunten waardoor thema's uit het niets worden opgepikt maar evenwel net zo snel verdwijnen. De ritmesectie krijgt veel ruimte en onderscheidt zich door een onophoudelijke stroom van ideeën die het fragmentarisch stadium echter zelden ontgroeien. Enkel op 'Red Hook' gaan Thomas Morgan en Tyshawn Sorey recht op doel af, wat na acht minuten resulteert in een stomende unisono apotheose van de hele groep.
De trombone is zoals verwacht de belangrijkste stem van de vier. Blaser vult al de gaten met voortreffelijk gesoleer in alle registers waarbij hij nooit geforceerd of overbodig klinkt. Hij slalomt zich zonder problemen een weg tussen de hints van Morgan en de impliciete gitaarpartijen van Neufeld. Hierbij lijkt Sorey in eerste instantie op een eiland te zitten, maar eigenlijk is hij meer dan eens de stuwende en inspirerende kracht voor het totaalgeluid. Met telepathische accuraatheid speelt hij in op de ideeën van zijn medemuzikanten waardoor hij er af en toe in slaagt twee of drie ogenschijnlijk haakse partijen voor korte tijd in hetzelfde ployritmische web te spinnen. Enkel op 'Choral I' en 'Choral II', twee voor een groot deel doorgecomponeerde stukken, doet Sorey niet mee. Hier zijn het de scherpe, maar warme gitaarklanken en het volle trombonegeluid van Blaser die simpele maar mooie melodische miniatuurtjes tot leven brengen.
'Pieces of Old Sky' is een meer dan geslaagde stap in de nog prille muzikale carrière van een beloftevol trombonist, waarbij verschillende mogelijkheden worden verkend zonder een definitieve keuze te maken. De gehanteerde muzikale taal blijft nog wat vaag, maar aangezien dit album werd opgenomen in juni van 2008 is het onwaarschijnlijk dat deze plaat nog representatief is voor hetgeen Samuel Blaser tegenwoordig presteert. Het blijft dus uitkijken naar meer.
Meer over Samuel Blaser Quartet
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
