Sammath is een Nederlandse extreme black metalband die ondertussen een aantal jaar aan de weg timmert. Hoewel, het valt te betwijfelen of de heren ook maar iets geven om wat de grote massa vindt, want ze doen vrolijk hun ding en dat valt samen te vatten onder een enkel woord: rammen. Nu ze onder de vleugels van Hammerheart zitten voor deze schijf, moet nochtans een ruimer publiek bereiken iets makkelijker gaan, ondanks het primitieve geweld van dit schijfje.
Gewelddadig is het zeker, daar bestaat geen enkele twijfel over. De drums zijn een ware barrage (ze klinken geregeld als loos gaand afweergeschut), de gitaren scherp en snijdend en de giftige vocalen vrij vitrioolgetint. Een recept voor succes zo lijkt het, althans voor fans van snelle black metal in de lijn van Marduk of Dark Funeral. Met songs als 'Godless' (uiteraard moet er nog een semi-satanische inslag zijn), 'This World Must Burn' (misantropie staat op nummer twee) of het wat lugubere 'Nineteen Corpses Hang in the Mist' gaan de heren in ieder geval niet de meest lieflijke kant op.
Ondanks het hoge energiepeil van het album mist het geheel echter nog wat en zijn er een paar puntjes die voor verbetering vatbaar zijn. Zo is de totaalsound echt niet wat het moet zijn. De drums zijn vaak ongenadig hard vooraan gemixt en wanneer de blastbeats opduiken, is er van de rest niets meer te horen. Wanneer de slagen op de snaredrum effectief pijn doen aan het gehoor, is de effectiviteit ook weg. De gitaarklank is dan weer vaak dunnetjes te noemen en de zang is vrij stil in het geheel. Die laatste is ook vaak erg doorsnee qua black metalrasp en mag een beetje voller.
'Godless Arrogance' is een album dat aan elk aspect 'underground' uitademt. Een nobel streven, maar geluidsgewijs mag de groep echt wel een stap vooruit zetten. Aan de andere kant, begeleiding in een folterkelder is ook een job, uiteraard.
