Salvatore is een Noorse band en was met deze plaat reeds aan haar vierde werkstuk toe. Terwijl 'Tempo' in deze contreien voor doorbraak begint te zorgen, zijn de jongens alweer in de weer voor hun vijfde album (een remix plaat). De jongens lijken aardig op dreef.
Dankzij producerswerk van John McEntire (Tortoise, Trans AM, Stereolab) is 'Tempo' immers een pronkstukje van formaat. Salvatore brengt frisse, volle en toch diepe elektronica met een leuk laatavond gehalte, zoals dat van Scandinavië al eens meer doorsijpelt. Met boeiende baslijnen, live ingespeelde drumpartijen en een om mekaar cirkelend, elektronisch instrumentarium creëren deze 6 Noren een geheel eigen, intrigerend geluidsuniversum. 9 Wervelende songs met een basis van een diepe basgitaar openbaren zich op een langzame, maar spectaculaire wijze. Tempo en drive staan inderdaad centraal en geven de draaierige muziek van Salvatore een opgewekt, maar toch ingetogen karakter. Desondanks veel reverbs en hoge, fijn aanvoelende synth geluiden blijft Salvatore trouw aan een hardnekkige cadans die pas na de diepe dubsound van het openingsnummer de kop opsteekt. Een kleine drie kwartier blijft 'Tempo' zo op een geheel eigen manier de aandacht opeisen. Hoewel na een 20-tal minuutjes de fut er even uit lijkt te zijn en de heilzame repetitiviteit van de groep plots neigt tot inspiratieloze verveling in het zwaar gitaargeladen 'Rainbo', wordt de draad snel weer terug opgepikt. Stelselmatig worden immers de elektronische impulsen meer en meer vervangen door live ingespeelde partijen en blijkt dat Salvatore een schitterende podiumband moet zijn waarbij de combinatie van gitaar, drums, bas en synth aangename wendingen nemen. Uitgebreide tourervaring met postrock bands als Mogwai, Godspeed !YBE en Tot Rococo Rot kunnen dit gevoel enkel maar versterken. De schijnbaar eenvoudige en zwakke productie waarvoor op deze plaat is gekozen werkt in elk geval als een katalysator op dit live gevoel. Hoogtepunt wordt bereikt in het bezwerende, 12 minuten durende dubbelluik 'Rockefeller2' en 'Rockefeller3' dat op- en neerdeint en met een geweldige opbouw in hypnotiserende, vreemde sfeercreaties ontaardt. Op deze manier wordt de diepe dub van het afsluitende 'Poor Coal' ingeluid. En daarmee eindigt 'Tempo' hoe ze begon: ijselijk mooi en met een heerlijk filmische ambient gloed.
Met de warme uitstraling van deze plaat verdient de Zuiders genaamde band Salvatore het zeker om naar onze regionen toe door te breken. Hopelijk trachten ze dit niet enkel met deze plaat te doen, maar komen ze ook live hun kunnen even aantonen. Beloftevol!
Meer over Salvatore
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
