Dat de tweede plaat de moeilijkste is, moet zowat de meest gebruikte zin zijn in recensies van tweede platen. Rumplestitchkin stond natuurlijk voor de nagenoeg onmogelijke opdracht een evenwaardige opvolger voor hun geweldig debuut 'Small-time Hero' in elkaar te boksen. Voor de opnames van 'Somersault' dook de groep de hele winter onder in Bobbejaanland, waar het onder leiding van Jeroen Swinnen (keyboardist van Daan, Vive la Fête en Novastar) rustig kon werken aan nieuwe nummers. Het basisrecept van rumplestitchkin, de combinatie van gitaren met synthesizers, blijft behouden op 'Somersault', maar toch klinkt de cd heel anders dan hun debuutplaat.
'Believe in Lies' is een erg gedurfde maar geslaagde opener. Op een bedje van geruis zingt zanger Thomas Devos met kwetsbare stem "In my own stubborn way / I believe in lies, lies / Almost every day", begeleid door minimalistisch gitaargetokkel en een onzeker blaasorgeltje. Het geeft meteen de thema's van de plaat mee: zelfbedrog en twijfel binnen een niet van een leien dakje lopende relatie.
Direct na het ingetogen openingsnummer barst de plaat los met het stevig rockende 'Wake up Call', waar het bekende landschap van gitaren en synths gecombineerd wordt met een uptempo drumpartij. Deze geeft het nummer een stevige drive maar ook een zekere vlakheid. Het lijkt of ook rumplestitchkin niet ontsnapt aan de eighties-hype die Franz Ferdinand ontketend heeft: energieke gitaren die samen met een vrolijk trommelende ritmesectie aardig dansbare rock afleveren. Op 'Somersault' wordt van dit recept meermaals gebruik gemaakt.
De single 'Rag Time' klinkt erg fris door de sprookjesachtige synthesizersound en de speelse cimbaaltikjes, maar kent een nogal abrupt einde. Het vijfde nummer brengt enig wenkbrauwgefrons teweeg: de melodie van de strofe in 'Hush Hush (keep pushing the stars)' gelijkt als twee druppels water op die van het prachtige 'Harsh' uit rumplestitchkins debuutplaat. Het lijkt of de groep dat ook zelf in de mot kreeg en dan maar een ietwat afstandelijke vocoder over de stem drapeerde. Het refrein zorgt ervoor dat het nummer toch op eigen benen kan staan, maar neemt niet weg dat het geheel een ongeïnspireerde indruk achterlaat.
De synthesizers op 'Somersault' zijn bij momenten een tikkeltje aan de dramatische kant, zo had 'So-Called' evenmin misstaan op een cd van Within Temptation, een gevoel dat nog versterkt wordt door het apocalyptische achtergrondkoortje dat halverwege invalt. Ook op de rest van het schijfje krijgt de pathetiek wat te vaak de overhand.
Waar op rumplestitchkins eerste telg 'Small-time Hero' de liedjes grotendeels rustig van aard waren met sterke melodielijnen en een verzorgde opbouw, zijn ze nu rechtlijniger, rockender en over het algemeen minder melodieus. Soms zijn de nummers te lang uitgemolken, zoals het geval is bij het nochtans bloedmooi aanzettende 'Go crazy'. Dit is wellicht een nevenwerking van de nogal eenzijdige thematiek van relatieperikelen. Hoewel de nummers te veel in elkaars vaarwater vissen qua onderwerp, tonen ze toch een duidelijke evolutie. Terwijl Thomas Devos in 'Hush Hush' nog zingt: "I'm a cold blooded bastard / Running up your hall", klinkt het in afsluiter 'Before the dawn' eerlijk en berustend: "I missed the point / About the real thing / But I know I really care / I'm just a coward in disguise / And I can't swim / ... / I'm pleased to see / You're just like me". Dit laatste nummer maakt erg veel goed. De eerlijkheid, gecombineerd met een prachtige melodie en gevoelvolle slidegitaar, doen denken aan het beste van rumplestitchkins debuutcd.
Het eerste en het laatste nummer zijn heel erg goed, maar wat de rumples ertussen produceren is niet altijd even sterk en gevarieerd. Fantastische nummers als 'Oh Lord', 'Oeh oeh' en 'Honey's dull' staan er niet op de cd, het blijft echter wel rumplestitchkin en het niveau daalt nooit tot onder het aanvaardbare. De gevarieerde, melodieuze nummers en verrassende geluiden die de eerste cd kenmerkten, maken op 'Somersault' plaats voor meer rockende songs. Mensen die van Franz Ferdinand houden, overgoten met een sausje gevoelvolle Vlaamse rock, zullen dit zeker weten te appreciëren.
Meer over rumplestitchkin
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
