'End of Silence' was niet enkel de plaat die de doorbraak van Rollins Band tot het grote publiek betekende, maar was ongetwijfeld ook hét creatieve hoogtepunt van Henry Rollins na zijn Black Flag punkperiode. Om éénieder hier nog eens van te overtuigen zijn, twaalf jaar na verschijningsdatum van de plaat, de demo's hiervoor bijeengescharreld en worden deze onder de toepasselijke titel 'End of Silence Demos' in de winkelrekken gezwierd.
Alvast leuk is dat bij deze verzameling van ruwe werken dezelfde volgorde is bewaard als op de feitelijke plaat. Samen met een bonus ('Human') levert dit elf mooie tracks op. Een ander goed punt van deze plaat is dat de demo's niet veel verschillen met de afgewerkte versies (zelfs de solo's zijn hetzelfde ingespeeld), zodat dit schijfje erg degelijk van kwaliteit en muzikale inhoud is. Dat laatste is niet zo voor de hand liggend met demo's. Het nadeel ervan is natuurlijk dat deze release daardoor wel erg weinig toevoegt aan het feitelijke Rollins Band verhaal, tenzij dan voor de die hard fan of de gedetailleerde muziekpuritein. Natuurlijk klinkt deze plaat erg ruw. Dat komt mooi uit met de gebalde energie die de groep telkens in zijn muziek legt. Gitaren die elk ogenblik wild op hol kunnen slaan en een bas die onstuimig over heel de lijn van zijn snaren over en weer zwiept, vechten stevig tegen de schreeuwlelijke brulstem van spierbundel Rollins. Nummers als 'Low Self Opinion', 'Obscene', 'Tearing' of 'Bluesjam', dé hoogtepunten van 'End of Silence' komen daardoor nóg rauwer over. Ondanks het feit dat er minder afgemixt is en de verschillende partijen minder in balans liggen dan bij de afgewerkte nummers, heeft deze serie demo's een groot live gevoel. Hoewel Rollins Band veel gebruik maakt van bluesriffs en funkjams, verwijst dit schijfje rechtstreeks naar het wilde Black Flag verleden van Henry Rollins en kompanen. Lang aanslepende songs, vele tempowisselingen en slepende gitaarpartijen breken vaak de vlotte drive die de groep aanhoudt en maken van 'End of Silence (Demos)' een bombastisch stukje brulrock. Hoewel Rollins Band bij deze bewijst hoe tijdloos zijn topplaat wel is, blijft dit nieuwe schijfje toch noodgedwongen in de schaduw staan van zijn afgewerkte broertje. "Overbodig" ligt dan al snel in de mond.
'End of Silence' is een dijk van een cd. Dat kan niet genoeg beklemtoond worden. Het is fijn dat, door de uitgave van deze demoplaat, dit na twaalf jaar nog eens even in de kijker wordt gezet. Wie graag het pure van Rollins Band in zijn hoogtepunt wilt beleven, kan gerust voor 'End of Silence Demos' naar de winkel. Het is echter meer aan te raden om (eerst) de oorspronkelijke schijf aan te schaffen, tenzij nog een dubbelcd versie gevonden wordt met een extra liveopname op het Reading Festival van 1992.
Meer over Rollins Band
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
